زوج درمانی سئوال ها و ابهام ها
زوج درمانی

زوج‌درمانی، گونه‌ای از روان‌درمانی است که در آن، فرد آموزش‌دیده بر اساس تعارضاتی که بین زوجین وجود دارد، در مسیری حرکت می‌کند که به اهداف خود مبنی بر حل مشکلات زوجین دست یابد....

زوج‌درمانی گونه‌های زیادی دارد اما فصل مشترک آنها در اینجاست که آشفتگی رفتاری و عاطفی میان زوجین را تخفیف دهد و الگوهای غیرانطباقی و ناسازگارانه رفتارشان را تعدیل کند و در نهایت آنها را‌ آماده کند که رشد و تکامل شخصیتی را به دست آورند. زوج‌درمانی انواع و اقسام دارد . اول نوع فردی است، یعنی هرکدام از زوجین می‌توانند به تنهایی به درمانگر خاصی مراجعه کنند و با آموزش و تمرین مهارت‌های زندگی شخصی و اجتماعی زندگی کردن اصولی را می‌آموزند. در زوج‌درمانی فردی امکان این وجود داردکه درمانگر یک نفر باشد اما در جلسات متفاوت و جداگانه با هر یک از زوجین کار کند. زوج‌درمانی گروهی نوع دیگری است که زن و شوهر یا یکی از آنها به اتفاق زوج‌های دیگر در جلساتی می‌نشینند.
اساس زوج درمانی همین است که شما ضمن شناخت شخصیت همسرتان ویژگی‌های پنهان و نیمه‌پنهان شخصیت خودتان را هم بشناسید و به رشد خود کمک کنید.

در این جلسات کوشش بر آن است که چهار زوج (8 نفر) به علاوه دو درمانگر بنشینند و مسایل زندگی را بررسی کنند و ببینند هر کدام از زوجین با چه گروهی همانندسازی می‌کنند. بر اساس پشتیبانی که آنها از سایر اعضای گروه می‌کنند و هم‌دلی با آنها، تعارضات موجود توسط درمانگران کشف می‌شود. افراد ناخودآگاه خود را می‌شناسند و بازخوردهای مثبت و منفی که از گروه می‌گیرند موجب تعدیل رفتارشان می‌شود. نوع چهارم، درمان ترکیبی است که همه این گونه‌ها با هم ترکیب می‌شود. در این حالت درمانگر بر اساس شتابی که به درمان می‌دهد تصمیم می‌گیرد کدام روش‌ها را هم‌زمان به کار ببندد. این نوع بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زوج درمانی

به‌طور کلی هر جا مشکلی به وجود آید زوج‌درمانی می‌تواند به کار گرفته ‌شود. گاهی فقط یک مشکل خاص وجود دارد که مساله مشاوره ازدواج از آن دست است. گاهی بچه خانواده درس نمی‌خواند و به خاطر این مشکل باید تحلیل شود که علت کجاست. بعضی اوقات تربیت بچه اشکال داشته و حالا که او دچار سوءمصرف مواد شده است، می‌خواهیم بررسی کنیم چگونه می‌توانیم مشکل را از بین ببریم. این مثال‌ها موارد محدودی از زوج‌درمانی است اما به طور کلی در تمام مشکلات ارتباطی طرفین ازدواج که همسران را از هم دور می‌کند و تمام جاهایی که ترس و هراس و اندوه شدیدی در انجام تکالیف زناشویی وجود دارد، این شیوه درمانی مفید است. گاهی ریشه این تعارض در روابط جنسی است. گاهی در به دوش گرفتن مسوولیت‌های اجتماعی یا اقتصادی از سوی یکی از زوج‌ها و گاهی هم به دلیل رفتارهای والدگری ریاست مابانه یکی از طرفین به هر حال هر هیجان غیرمنطقی و یا ابراز غیرمنطقی برخی از هیجان‌ها می‌تواند از ضروریات انجام این درمان (زوج‌ درمانی) باشد.

پیشنهاد می‌شود قبل از طلاق قطعی، دو نفر مدت 4 تا 6 ماه را در شرایط واقعی طلاق، دور از هم، زندگی کنند (بدون اینکه به هم SMS بزنند، با هم صحبت کنند و غیره) و تجربه کنند که یک طلاق دایمی چگونه است و آیا باید رو به آن حرکت کنند یا باید زندگی‌شان را از نو بسازند و پایه‌های آن را محکم‌تر کنند؟

اگر درمانگر درست عمل کند تعارضات موجود میان زوجین از بین می‌رود و به آنها کمک می‌کند حتی به رشد شخصیتی فردی هم برسند. اساس زوج درمانی همین است که شما ضمن شناخت شخصیت همسرتان ویژگی‌های پنهان و نیمه‌پنهان شخصیت خودتان را هم بشناسید و به رشد خود کمک کنید، یعنی صرف‌نظر از نتیجه حاصل زوج درمانی باید این رشد شخصیتی در طرفین پس از پایان درمان دیده شود. امکان دارد آن پدیده طلایی در این درمان دیده نشود. به هر حال این درمان هم مانند هر درمانی مثل جراحی امکان دارد نتیجه مطلوب را نگیرد و توصیه به جدایی زوجین شود اما آن نکته مهم یعنی تکمیل شناخت افراد از خودشان باید اتفاق بیفتد.

زوج درمانی

اگر درمانگر ببیند ماندن زوجین در کنار هم و بچه‌دار شدن‌شان آثار مخرب زیادی را به روح و روان آنها وارد می‌کند، واقع‌بینانه با هر دو صحبت می‌کند و طلاق را پیشنهاد می‌دهد. حتی می‌توانند جلسات طلاق‌درمانی، در راستای جدایی داشته باشند و با کمک درمانگر یاد بگیرند چه‌طور دشواری‌های متارکه اعم از رفتار با دیگران، جدا کردن مال‌شان، حضانت بچه و غیره را انجام دهند، بدون آنکه لطمه جدی و ویرانگر غیرقابل جبرانی را به هم بزنند. اینکه آنها یاد بگیرند کارکرد خانواده سالم را حتی پس از طلاق حفظ کنند، می‌توانند به رشد سالم و همه جانبه بچه‌ها کمک کنند و از عوارض روانی طلاق روی بچه‌ها و یا خودکشی آنها، افسردگی و اضطراب و پناه بردن آنها به سوءمصرف مواد بکاهند. پیشنهاد می‌شود قبل از طلاق قطعی، دو نفر مدت 4 تا 6 ماه را در شرایط واقعی طلاق، دور از هم، زندگی کنند (بدون اینکه به هم پیامک بزنند، با هم صحبت کنند و غیره) و تجربه کنند که یک طلاق دایمی چگونه است و آیا باید رو به آن حرکت کنند یا باید زندگی‌شان را از نو بسازند و پایه‌های آن را محکم‌تر کنند؟
دکتر اوحدی/ روانپزشک

زن از لحظه انعقاد عقد، مالک تمام مهر می‌شود و می‌تواند آن را مطالبه کند زن و مرد هر کدام نسبت به دیگری حق و حقوقی دارد که طرف مقابل باید آنها را رعایت کند.حقوقی که زنان بر عهده مردان دارند متفاوت است

مثلا حقی که بر پرداخت مهریه دارند یا حق نفقه و حسن معاشرت و... در این نوشتار، نخست سعی خواهیم کرد حقوقی که مردان در برابر زنان دارند را بیان کنیم.

مهریه یکی از حقوقی است که در جریان ازدواج برای زن به وجود می‌آید و مرد متعهد می‌شود آن را پرداخت کند. معمولا برای تعیین مهریه مذاکراتی به شرح زیر صورت می‌گیرد:

آقا این چه حرفیه دختر ماله خودتونه اصلا امکان نداره... نه تورو خدا بفرمایید چقدر مهریه عروس خانومه... هر چی شما بفرمایید، دختر ما مثل دختر شماست... خواهش می‌کنم بفرمایید... پس اگر اشکالی نداره 1369 عدد سکه به نیت سال تولدش و...

به هر حال این مذاکرات در اکثر مجالس خواستگاری وجود دارد و از آن گریزی نیست.

کی داده، کی گرفته؟

در بین نزدیکان و آشنایان کسی را سراغ دارید که به دلیل عدم پرداخت مهریه به زندان رفته یا دچار گرفتاری و دردسر شده است؟ تا به حالا پایتان به دادگاه خانواده باز شده تا حجم انبوه پرونده‌های طلاق و مهریه را ببینید؟ اگر به این اماکن رفته‌اید حتما از حجم زیاد این‌گونه پرونده‌ها تعجب کرده‌اید. اگر از هریک از این اشخاص دلیل طلاق را بپرسید هر کدام دلیلی می‌آورد، یکی می‌گوید شوهرم معتاد است دیگری گریه می‌کند و می‌گوید که شوهرم مرا کتک می‌زند، یکی می‌گوید قیافه شوهرم تکراری شده و غیرقابل تحمل! خلاصه هر کدام به نحوی استدلال می‌کنند.

اما در این بین شوهرانی که شب خواستگاری به قول معروف جوگیر شدند و هر میزان مهریه‌ای که عروس مشخص کرد را پذیرفتند و با خود گفتند: کی داده، کی گرفته، از همه بیشتر نگران هستند که چگونه مهریه همسرم را بدهم؟ آیا حالا باید به زندان بروم؟ و هزاران اما و آیا و اگر دیگر.

مهریه به وجه رایج

مهریه به آن مالی گویند که مرد هنگام ازدواج متعهد می‌شود آن را به زن بپردازد.

باید توجه کنیم که هر چیزی امکان این‌که به عنوان مهریه پذیرفته شود را ندارد مثلا جدیدا مشاهده می‌شود که طرفین قصد دارند عشق ورزیدن، دروغ نگفتن و... را در سند ازدواج به عنوان بخشی از مهریه بیاورند، اما به دلیل این‌که این موارد قابل تبدیل به پول نیستند، این امکان وجود ندارد که آنها را به عنوان مهریه ذکر کنیم. ماده 1078 قانون مدنی در این خصوص بیان می‌کند: هر چیزی را که مالیت داشته و قابل تملک نیز باشد می‌توان مهر قرار داد.

عروس فراموشکار

حال شاید این سوال برای برخی پیش بیاید که آیا می‌شود زن هیچ مهریه‌ای را مشخص نکند؟ باید گفت مهریه به عنوان یک حق برای زن محسوب می‌شود که او می‌تواند از این حق خود صرفنظر کند و اساسا هیچ مهریه‌ای به زن نرسد؛ البته باید به یک نکته مهم توجه کرد که در ازدواج موقت باید حتما مهریه را ذکر کنیم و برای زن مهریه مشخص کنیم چون در غیر این صورت، ازدواج یا همان نکاح باطل است.

مستند این حرف ماده 1096 قانون مدنی است که گفته: در نکاح منقطع عدم ذکر مهر در عقد موجب بطلان است و این در حالی است که در ازدواج دائم به این‌گونه نیست و عدم ذکر و تعیین مهریه باعث بطلان ازدواج نمی‌شود. ناگفته نماند که در عقد دائم اگر هیچ توافقی درخصوص میزان مهریه صورت نگیرد، اما زن و شوهر پس از ازدواج با یکدیگر نزدیکی کنند، زن مستحق مهریه می‌شود ولی مهریه‌ای که توسط دادگاه، متناسب با شرایط و جایگاه اجتماعی زن تعیین می‌کند که اصطلاحا به آن مهرالمثل گویند.

مهریه برای ادامه زندگی

سوالی که برای اکثر خانم‌ها مطرح است این که آیا می‌شود تا قبل از دریافت مهریه از وظایف زناشویی خودداری کرد؟ در صورتی که مهریه ذکر شود یا بر آن توافق کنند، زن می‌تواند تا هنگامی که مهریه خود را از مرد نگرفته است از ایفای وظایف زناشویی و به معنایی دیگر تمکین کردن خودداری کند.

ولی اگر با علم و آگاهی کامل وظایف زناشویی را حتی برای یک بار انجام دهد دیگر امکان استفاده از این حق برای او وجود ندارد البته نکته‌ای که باید در اینجا توجه کرد این است که برای استفاده از این حق، مهریه زن باید به گونه‌ای باشد که به محض انعقاد عقد نکاح بتوان آن را مطالبه کرد یعنی مهریه حال باشد و اما اگر برای پرداخت آن زمانی تعیین شده باشد امکان استفاده از این حق نیست.

مهریه در وقت اضافه

در مواردی که مهریه تعیین نمی‌شود آیا این امکان وجود دارد که زن پس از ازدواج مطالبه مهریه کند؟ همان‌طور که بیان شد تعیین کردن مهریه در زمان ازدواج امری الزامی نیست، به این معنا که این امکان وجود دارد که طرفین در زمان ازدواج مهریه خاص مشخص نکنند و بعد از عقد بر میزان مهریه توافق کنند.

درخصوص این سوال حالات گوناگونی وجود دارد، اول آن که در صورتی که مهر هنگام ازدواج مشخص نشده باشد در این حالت، تعیین مهریه یا مبتنی بر توافق طرفین تعیین می‌شود یا در صورت عدم توافق، توسط دادگاه میزان و مبلغ آن مشخص می‌شود مگر این که تعیین مهر را به شخص ثالث یا شخصی خاص سپرده باشند.

دوم این که اگر ازدواج منجر به نزدیکی شده باشد و هیچ‌گونه توافقی برای میزان مهریه صورت نگرفته باشد، دادگاه با توجه به شرایط و موقعیت اجتماعی و سطح و طبقه اجتماعی زن، میزان مهریه را معین می‌سازد که به آن مهرالمثل گویند.

نکته: هر چیزی امکان این‌که به عنوان مهریه پذیرفته شود را ندارد مثلا عشق ورزیدن، دروغ نگفتن و... نمی‌تواند به عنوان مهریه در سند ازدواج ثبت شود

سوم: در صورتی که نزدیکی صورت نگرفته باشد و طلاق تحقق یابد. در این حالت نیز دادگاه میزان مهر را تعیین می‌کند با این تفاوت که در این حالت دادگاه برای تعیین مهر، شرایط و موقعیت مالی و توانایی مرد را معیار قرار می‌دهد نه شرایط و وضعیت و طبقه اجتماعی زن را که در اصطلاح به آن مهرالمتعه گویند.

عندالمطالبه

زن از لحظه‌ای که عقد منعقد می‌شود، مالک تمام مهر می‌شود و می‌تواند آن را مطالبه کند. همچنین در این باب می‌توان گفت مهریه عندالمطالبه است یعنی هر زمانی که زن مهریه را مطالبه کند شوهر باید آن را پرداخت کند، اما یک استثنا وجود دارد و آن این که اگر مهریه مشخص شده باشد اما زن و شوهر قبل از نزدیکی طلاق بگیرند، زن تنها می‌تواند مطالبه نیمی از مهر را بکند نه تمام آن را و باید قید بقیه مهریه را بزند.

در مواقعی که عروس خانم زرنگی می‌کند و از همان ابتدا تمام مهریه را می‌گیرد، باید نیمی از آن را به مرد برگرداند. پس می‌توان گفت عروس و دامادی که در دوران عقد یا نامزدی هستند و می‌خواهند طلاق بگیرند فقط نصف مهریه را می‌توانند مطالبه کنند. در این باب ماده 1092 قانون مدنی بیان می‌کند: هرگاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد زن مستحق نصف مهر خواهد بود و... .

برای مطالبه کردن مهریه نیز محدودیت زمانی خاصی وجود ندارد، زیرا همان طور که گفته شد به محض انعقاد عقد، زن مالک تمام مهر می‌شود مگر آن که طبق توافق دو طرف، پرداخت مهریه به زمان مشخصی موکول شده باشد مثلا طرفین توافق کرده باشند که 6 ماه پس از عقد مهریه را دریافت کنند. اما به طور کل می‌توان گفت زن از لحظه انعقاد عقد می‌تواند مهریه را مطالبه و آن را درخواست کند.

دادگاه یا اداره ثبت؟

یک سوال دیگر که در این خصوص مطرح می‌شود و می‌تواند کمک زیادی به ما بکند این است که برای مطالبه مهریه باید به کجا رجوع کرد و آیا دادخواست مطالبه مهریه را فقط در هنگام طلاق می‌توان به دادگاه ارائه داد؟

باید توجه داشت که برای مطالبه مهریه نیازی به صورت گرفتن طلاق نیست و زن می‌تواند پیش از این‌که طلاق بگیرد برای مطالبه مهریه خود اقدام کند.

اما برای مطالبه مهریه می‌توان به دو نهاد مراجعه کرد. اول آن که چون عقد نکاح در دفتر ازدواج ثبت می‌شود، به عنوان یک سند رسمی محسوب می‌شود و به راحتی می‌توان با مراجعه به اداره ثبت و رفتن به بخش اجراییه‌های ثبت، درخواست اجرای این سند رسمی را نمود و مهریه خود را مطالبه کرد، اما برای این کار حتما باید سند ازدواج را همراه داشته باشید و به اداره ثبت ارائه نمایید، اما در صورتی که مثلا سند ازدواج دست آقا داماد است و آن را پیش خود نگه داشته و به شما نمی‌دهد، می‌توانید به دفتر خانه‌ای که ازدواج را در آنجا ثبت کرده‌اید مراجعه کنید و یک گواهی از آن دفتر خانه بگیرید که تحویل به اداره ثبت دهید و با توجه به آن مهریه خود را مطالبه نمایید. دومین راه مطالبه مهریه، دادن دادخواست به دادگاه صالح (دادگاه محل اقامت شوهر یا دادگاهی که عقد در آنجا واقع شده) است.

این نکته را نیز باید توجه کرد که مطالبه مهریه از طریق اجرائیه ثبت تنها در صورتی است که مهر در قباله ازدواج صریحا نوشته شده باشد و یا نتیجه توافق طرفین در آن ذکر شده باشد.

با توجه به این مطلب زن می‌تواند به هر یک از این دادگاه‌ها که می‌خواهد مراجعه کند و دادخواست خود را ارائه دهد و محدودیتی برای او وجود ندارد و یا با توجه به مطالبی که گفته شد به اجرائیه ثبت مراجعه کند.

قانونی برای مجرد ماندن

طبق ماده 33 قانون ثبت احوال، ازدواج و طلاق غیر مدخوله در المثنای شناسنامه درج نخواهد شد. یعنی کسانی که در دوران نامزدی یا عقد طلاق می‌گیرند اگر نزدیکی نکرده باشند و بعد از مدتی با رعایت شرایط قانونی تقاضای شناسنامه المثنی نمایند می‌توانند قسمت مشخصات همسر در شناسنامه را سفید بگذارند.

هشدار مهری

از تعیین مهریه زیاد بپرهیزید چون نه دخترتان را خوشبخت می‌کنید نه به راحتی می‌توانید آن را مطالبه و وصول کنید.

هر چه قدر هم که در زمان تجرد فکر کنیم که در مورد ازدواج چندان فکر نمی کنیم یا تصور کنیم این موضوع الان برای ما اهمیت زیادی ندارد، اما واقعیت چیز دیگری است. برای بسیاری از ما از همان سال های اول که مفهوم خانواده را متوجه می شویم و معنی دوست داشتن را می فهمیم، تصوراتی در مورد ازدواج و زندگی مشترک نیز شروع به شکل گیری می کند. کتاب های داستان و رمان و فیلم ها برای ما الگویی از روابط عاشقانه را ترسیم می کنند که هر کسی آرزوی رسیدن به آنها را دارد. در این بین کم کم نتیجه گیری می کنیم که چه کارهایی باید بکنیم تا زندگی خوب و عاشقانه ای داشته باشیم.

 

اما همان طور که تصورات درست و منطقی شکل می گیرد در کنار آن هم تصوراتی اشتباه، غیرمنطقی و بیش از اندازه رویایی ایجاد می شود. این رویاها و تصورات غیرمنطقی بیشتر اوقات بدون آنکه متوجه شویم در زندگی ما تاثیرات منفی گذاشته و اگر به موقع در صدد کنار گذاشتن آنها نباشیم، آرامش ما به خطر خواهد افتاد. با تعدادی از این تصورات آشنا خواهیم شد:

 
 من همیشه عاشق همسرم خواهم ماند!
ازدواج

این جمله یکی از آرزوهای مورد علاقه ی افراد مجرد است. اما مساله اینجاست که علی رغم آنکه این جمله سخت خواستنی است اما رسیدن به آن محال و غیر ممکن است.

واقعیت این است که روابط ما با همسرمان به عنوان نزدیک ترین فرد، هیچ وقت نمی تواند چنین ثباتی را داشته باشد. معمولاً بالا و پائین های متعدد و متناوبی در رابطه ی ما اتفاق می افتد که البته احساسات ما را نیز تحت الشعاع قرار می دهد. ممکن است گاهی اوقات عصبانی شویم، دلگیر شویم و احساس کنیم که نمی توانیم همسرمان را دوست داشته باشیم و اصلاً احساسی مشابه تنفر در ما ایجاد شود.

زمانی که ایده آل فکر می کنیم و می خواهیم در هر شرایطی عاشق همسرمان باشیم، در زمان بروز مشکل در رابطه با همسر لحظات سختی را پیش رو خواهیم داشت. تناقض بین آنچه آرزو داریم و آنچه احساس می کنیم، فشار روانی زیادی را به ما متحمل می کند و البته این فشار زیاد معمولاً توانایی تصمیم گیری درست در زمان های حساس را از ما می گیرد.

 البته اگر در زمان انتخاب درست عمل کرده و قدم های بعدی مان هم درست باشد، احساس دوست داشتن همسر، احساسی غالب است و زمان هایی که احساس می کنیم همسرمان را چندان دوست نداریم، در اقلیت خواهند بود.

برای داشتن رابطه ی با ثبات و خوب، دوست داشتن کافی نیست، بلکه باید خیلی چیزهای دیگر را نیز یاد گرفت. مهارت هایی برای خوب شنیدن، برای داشتن رابطه ای موثر و حتی برای بخشیدن

ما چون عاشق هم هستیم، زندگی مان هم خوب خواهد بود

شاید شما هم چنین جمله ای را شنیده باشید، زمانی که از افرادی که روابط خوبی با همسرشان دارند، می پرسند چگونه رابطه ی خوبی دارند، می گویند «این کار سختی نیست، ما همدیگر را خیلی دوست داریم، پس رابطه ی خوبی هم با همدیگر داریم.»
ازدواج

این گفته تا حدی درست و البته تا حدی نیز نادرست است، زمانی که همدیگر را دوست داریم، البته فداکاری هایی نیز در زندگی مشترک انجام می دهیم اما همان طور که تجربه ی همه ی ما نشان داده، ما با صمیمی ترین دوستان خود نیز مشکل پیدا می کنیم، دلگیر می شویم و حتی ممکن است جر و بحث و دعوا کنیم.

واقعیت این است که اگر به صرف دوست داشتن و علاقه داشتن به یکدیگر وارد زندگی مشترک شویم و تصور کنیم که این موضوع تمام مسائل را حل خواهد کرد، در دردسر بدی افتاده ایم. چرا که کم کم زمانی که دلخوری و ناراحتی پیش می آید، این تصور در ما ایجاد می شود که پس اگر الان ما از دست هم دلخور هستیم، این بدان معناست که همدیگر را به قدر کافی دوست نداریم!

واقعیت این است که برای داشتن رابطه ی با ثبات و خوب، دوست داشتن کافی نیست، بلکه باید خیلی چیزهای دیگر را نیز یاد گرفت. مهارت هایی برای خوب شنیدن، برای داشتن رابطه ای موثر و حتی برای بخشیدن.

 
در زندگی واقعی لازم است گاهی اوقات نیازهای همسرمان را به نیازهای خودمان ترجیح دهیم. اما چنین رویه ای نمی-تواند چندان ادامه پیدا کند. باید تا حدی تعادل نیز وجود داشته باشد تا زندگی با دردسر کمتری ادامه پیدا کند.
من همسر خوبی هستم، پس فداکاری می کنم!

این نکته از مواردی بود که در روزگار قدیم معمولاً دخترها آن را یاد گرفته و در زندگی مشترک خود سعی می کردند به آن عمل کنند. اگر در قدیم این روش کارایی داشت و خانم می توانست با فداکاری فراوان زندگی خوبی برای خودو همسرش درست کند، اما امروزه دیگر کمتر چنین برخوردی می تواند موثر باشد.

 شاید شما هم شنیده باشید که آمار افسردگی در خانم های میانسال بالاست، اما آیا به دلیل چنین موضوعی هم فکر کرده اید؟ البته عوامل متعدد و مختلفی در بین است. اما بعضی روانشناسان یکی از دلایل چنین مساله ای را ندیده گرفتن خود و نیازهای خود در طی سال ها توسط خانم ها می دانند.
ازدواج

البته تنها عکس العمل به نادیده گرفتن خود، افسردگی نیست. عصبانیت مداوم، خستگی بی دلیل و رفتارهای هیجانی ناگهانی و غیر قابل کنترل از موارد دیگری است که افراد از خود بروز می دهند. البته تصور نکنید که فداکاری های بی دلیل و حذف خود فقط مختص خانم هاست، بعضی آقایان نیز دست به این کار زده و البته بعد از مدتی عوارض آن را متحمل می شوند.

در زندگی واقعی لازم است گاهی اوقات نیازهای همسرمان را به نیازهای خودمان ترجیح دهیم. اما چنین رویه ای نمی-تواند چندان ادامه پیدا کند. باید تا حدی تعادل نیز وجود داشته باشد تا زندگی با دردسر کمتری ادامه پیدا کند.

البته از آن طرف نیز فراموش نکنید که تعادل کامل نیز محال است. شاید مثال مناسب برای توصیف این موضوع، الاکلنگ است. گاهی شما بالا و همسرتان پائین است و گاهی برعکس این همسرتان است که بالاست و شما باید پائین باشید.
 از طرفی این امکان پذیر نیست که همیشه یک نفر بالا و دیگری پائین باشد. برای ادامه یک  زندگی لذت بخش این بالا و پائین رفتن باید به صورتی متناوب ادامه داشته باشد.

درباره این که شناخت و آشنایی حلقه اول ازدواج است و باید طرف مقابلتان را بشناسید و بعد با او وارد یک زندگی مشترک شوید، زیاد شنیده اید. اما شاید مهم تر از این حلقه اول، حلقه ای نامرئی به نام «شناخت خود» باشد که کمتر درباره آن فکر کرده اید. این حلقه گاهی زیر پوشش فرهنگ خانوادگی، هنجارهای اجتماعی و مسائل آموخته شده پنهان می شود و مانع از آن می شود که شما بر اساس روحیات و خصوصیات خودتان همسر آینده تان را انتخاب کنید. در این صورت، شما همسری را انتخاب می کنید که خانواده از شما انتظار دارد، جامعه به شما می گوید خوب است و از آنچه در زندگی آینده تان دیده اید، الگوبرداری کرده اید.

 بنابراین ما پیشنهاد می کنیم که با نهایت صداقتی که در خودتان سراغ دارید، این فرم خودشناسی را پر کرده و تلاش کنید تا عمیق ترین و روراست ترین پاسخ را به پرسش ها بدهید تا بتوانید به درستی متوجه شوید که از شریک آینده زندگی تان چه انتظاری دارید. بنابراین تکمیل این فرم چند خاصیت مهم دارد:

نکته: ممکن است پرسیدن بعضی از سوالات مثل سن تان، بیماری هایی که داشته یا دارید، تحصیلات تان و... غیرضروری به نظر برسد اما یادتان باشد که همین سوالات می توانند به شما یادآوری کنند که الان در چه مرحله ای هستید و متناسب با جایگاه فعلی تان چه برنامه ریزی برای آینده دارید.

یادداشت برداری

 

اطلاعات فردی

نام و نام خانوادگی:

سال تولد:

محل تولد:

دین:

مذهب:

وضعیت نظام وظیفه (آقایان):

 

 

نوع تحصیلات

دانشگاهی / حوزوی:

مقطع تحصیلی:

رشته تحصیلی:

سالی که فارغ التحصیل می شوید:

 

 

اطلاعات جسمی

- آیا تاکنون به بیماری های مهمی مبتلا شده اید؟ بله / خیر (در صورت مثبت بودن پاسخ، نام بیماری را بنویسید.)

- آیا در تولد یا پس از آن دچار نقص عضوی شده اید؟ بله / خیر (نام و نوع نقص عضو)

 

 

اطلاعات خانوادگی

شهر محل سکونت فعلی خانواده:

شهر محل سکونت قبلی خانواده:

شهری که اصالتاً به آن منسوبید:

علاقمندید در آینده در چه شهری ساکن شوید؟

از والدین خود برای کمک به ازدواج خود چه انتظاری دارید؟

 

 

 

وضعیت مالی و رفاهی خانواده ی شما چگونه است؟ (نسبت به معمول خانواده ها)

عالی / خوب / متوسط / ضعیف

 

 

از نظر عرف جامعه، اعتقادات مذهبی خانواده ی شما در چه حدی است؟

1- رعایت حدود شرعی در همه ابعاد و انجام واجبات و ترک محرمات.

2- رعایت حدود شرعی در همه ی ابعاد و انجام واجبات و ترک محرمات و توجّه به مستحباتی چون نماز اول وقت و جماعت.

3- رعایت اکثر مسائل شرعی و انجام اهم واجبات و ترک گناهان کبیره.

4- انجام واجباتی چون نماز و روزه و کم توجّه به برخی مسائل مثل حجاب.

5- نماز می خوانند، ولی پایبندی های خاصی ندارند.

 

 

 

خانواده

- تعداد کل افراد خانواده (درجه اول) شما چند نفر است؟

 

 

وضعیت مالی - میزان درآمد شما

سن,شغل قبلی,شغل فعلی,میزان تحصیلات,میزان درآمد (ماهانه),پدر,مادر,برادر اول,برادر دوم,خواهر اول,خواهر دوم..........

- آیا قبل از دوران دانشجویی / طلبگی شغلی داشته اید؟

در صورت مثبت بودن پاسخ نام شغل را بنویسید:

آیا قبل از دانشجو یا طلبه شدن سرمایه ای پس انداز کرده اید؟ بله / خیر

در دوره دانشجویی / طلبگی چطور؟ بله / خیر

غیر از تحصیل به شغل دیگری نیز اشتغال دارید؟ بله / خیر (اگر بله چه شغلی؟)

میزان درآمد فعلی شما چقدر است؟

حدس می زنید در آینده چقدر درآمد داشته باشید؟

 

 

وضعیت مسکن

 (آقا) آیا در مورد مسکن تا به حال اقدامی کرده اید؟

1- مسکن مستقل دارم / قادر به داشتن مسکن هستم

2- تا بحال فکری نکرده ام

3- در منزل پدری، طبقه مستقلی برای زندگی دارم

4- با پدر و مادرم به صورت مشترک در یک منزل زندگی خواهیم کرد

5- در حال حاضر تا چند سالی بعید است بتوانم صاحب مسکن شوم

 به نظر شما تهیه ی حدّاقل امکانات که زوج های جوان بتوانند زندگی را با آن شروع کنند چه مقدار هزینه می خواهد؟

 به نظر شما برای شروع زندگی مسکن با چه متراژی می تواند کافی باشد؟

 

 

صفات بارز شخصیتی

 - کدامیک از صفات زیر در شما شاخص تر و قوی تر است؟ ( به ترتیب اهمیت 10 صفت را شماره گذاری کنید)

 عاطفی / خونسرد / صبور / آرام / کم حرف / مدیر / پرتحرّک / حساس / اهل معاشرت / خوش برخورد / منطقی / عصبانی / با نشاط / پرصحبت / مردم دار / مغرور/ غمگین / افتاده / کم تحمل / گوشه گیر / مغرور / غمگین / افتاده / کم تحمل / گوشه گیر / قاطع / کنایه گو / خودنما / کم حوصله / رؤیایی / بذله گو / تحت فرمان / سازنده / بدبین / خوش بین / باگذشت / حسود / ولخرج / صرفه جو / خسیس

- اگر یک روز تعطیلی کاملاً بیکار باشید، چه کاری را انتخاب می کنید؟

استراحت / مطالعه / ماهواره / سینما / مسافرت / رفتن به کوه و دشت و جنگل / ورزش / تلویزیون / بازدید آشنایان / تنها بودن / دیدن فیلم ویدئو / هم نشینی با دوستان / غیره

- تعریف شما از یک انسان مؤمن چیست و چقدر خود را مؤمن می دانید؟

- دیگران شما را چقدر با ایمان می دانند؟

 

 

نشانه های «اجتماعی بودن» چیست؟

- آیا اجتماعی بودن را یک صفت پسندیده می دانید یا خیر؟ چرا؟

- خودتان تا چه میزان اجتماعی هستید؟

زیاد / متوسط / کم

- معمولاً در روز چند ساعت فکر می کنید؟

- بیشتر به چه مسائلی می اندیشید؟

- از لحاظ روحی و شخصیتی آیا بین آنچه هستید و آنچه که دوست دارید باشید، فاصله ای احساس می کنید؟ بله / خیر

- اگر بلی این فاصله تا چه حدودی است؟

- این فاصله در چه زمینه ای است؟

 

 

ویژگی های اخلاقی - تربیتی

- چه ویژگی های اخلاقی در شما بارزتر است؟

- به نظر خودتان، شما چگونه آدمی هستید؟

- دوستان و آشنایان شما را بیشتر به کدام خصوصیات می شناسند؟

- از معاشرت با چه کسانی رضایت بیشتری دارید؟

- به دید و بازدید خویشاوندان چقدر اهمیّت می دهید؟

زیاد / معمولی / کم

- از معاشرت با چه کسانی آزرده می شوید؟

- اگر از عمل یا سخن فردی شدیداً دلخور شوید، چه عکس العملی خواهید داشت؟

- اگر از شما عذرخواهی کنند، چه می کنید؟

- ناراحتی هایتان را چگونه منعکس می کنید؟

- بیشتر انتقادپذیرید یا انتقاد کننده؟

- اگر بخواهید از کسی انتقاد کنید، معمولاً چگونه عمل می کنید؟

- در چه مسائلی سخت گیر هستید؟

- به قول و قرارها چقدر پایبند هستید؟

خیلی زیاد / زیاد / متوسط / کم

در ازدواج، دو نوع تحقیق وجود دارد؛ تحقیق اولیه و تحقیق اصلی. تحقیق اولیه مختصر است و قبل از اجازه‌گرفتن برای خواستگاری انجام می‌شود و مسئله همتایی خانواده‌ها از جهت اجتماعی، فرهنگی و دینی مد نظر است. سؤالات اولیه درباره سن، تحصیلات، خدمت نظام وظیفه، شهر محل زندگی و... در همان تماس تلفنی برای قرار خواستگاری پرسیده می‌شود. تحقیق اصلی پس از خواستگاری و جلسات گفتگوی پسر و دختر و با هدف رفع ابهامات انجام می‌شود.

موضوعات قابل طرح در تحقیق

1- خانواده

2- رفتار فردی و اجتماعی: (سوالاتی از قبیل: صفت بارز اخلاقی او چیست؟ آیا عصبانی می‌شود؟ این حالت چه عکس‌العملی نشان می‌دهد؟رفتار اجتماعی او را چگونه می‌بینید؟ کدام صفات اخلاقی را در او بیشتر می‌بینید؟ عصبانیت او را در چه مواقعی دیده‌اید؟با چه افرادی (چه تیپ شخصیتی) رفت‌وآمد می‌کند؟ معاشرت او با دیگران چگونه است؟ اجتماعی است یا منزوی؟ تا چه حد به خانواده و دوستان خود وفادار است؟ چقدر به تعهدات خود پایبند است؟ تلاش او برای کسب روزی حلال چگونه است؟  و...)

3- دوستان

4- مسئولیت‌پذیری

5- رعایت حقوق دیگران

6- اعتقادات مذهبی

7- توانمندی‌های فرد

از چه کسانی تحقیق کنیم؟

1- تحقیق از آشنایان

بستگان شخص‌ از روحیات‌، اخلاق و کردار او باخبرند. می‌توان درباره فرد مورد نظر از آنها تحقیق کرد. البته این به تنهایی کافی نیست چون ممکن است خویشاوندان‌، مصلحت‌اندیشی کنند.

2- تحقیق از دوستان

دوستان نزدیک فرد که مدتی با او در تماس و معاشرت و دوستی بوده‌اند منابع خوبی برای تحقیق هستند. دوستی محصول همرنگی و تفاهم است و معمولا افراد درستکار با افراد ناشایست و بی‌بندوبار دوست نمی شوند. درواقع دوستان هرکس تا حدی منعکس‌کننده روحیات او هستند.

3-  تحقیق از محل کار یا تحصیل

این افراد ممکن است مطالبی درباره شخص مورد نظر بدانند که حتی خویشان و دوستان نزدیک او ندانند. این روش تحقیق از دو روش پیش بهتر نیست اما کامل کننده آنهاست. از این طریق ما قادر به شناخت فرد در زمینه‌هایی هستیم مانند: نحوه برخورد او با ارباب رجوع، نحوه مراوده با همکاران، همکاری و سازش با دیگران و پایبندی به اعتقادات دینی.

4-  تحقیق از همسایه ها

این رایج ترین روشی است که افراد با آن تحقیق می کنند. با تحقیق در محل کار و تحصیل می‌توان به شناختی از فرد و روحیات او دست یافت، اما با تحقیق در محل زندگی او، امکان شناخت خانواده هم میسر می‌شود. البته مشروط بر آنکه اعضای خانواده او در محل سکونت فرد مورد نظر حضور داشته باشند و علاوه بر آن مدتی از زمان سکونت آنها در آن محل گذشته باشد تا همسایگان به شناختی هرچند نسبی از آن خانواده رسیده باشند.

از همسایگان در مورد اخلاق در خانه، سابقه دعوا و یا رفتار بد در محله پرس‌وجو کنید اما مواظب باشید که جزئیات خواستگاری و ارتباط با آنها را بر ملا نکنید؛ چون ممکن است همسایه‌ها  بعدا مزاحمت ایجاد کنند.

5- تحقیق از معرف

در مورد ازدواج هایی با حضور یک معرف، اگر فردی که دختر و پسر را به هم معرفی می‌کند، نسبت به اهمیت کار خود آگاه باشد و آن را با شناخت کافی نسبت به روحیات دو طرف انجام دهد، منبع خوبی برای شناخت و تحقیق خواهد بود.

6-  صحبت با فرد مورد نظر

بعد از همه این راه ها می توان جلساتی برای گفتگوی خانوادگی، مهمانی های خصوصی با حضور خانواده دختر و پسر و جلسات گفتگوی دو نفره عروس و داماد ترتیب داد تا با هم بیشتر آشنا شوند.

نکات مهم در تحقیق

• سعی کنید با همکار و هم‌مغازه‌ای او قرار ملاقاتی بگذارید و از دوستان او راجع به خصوصیات روحی‌اش سؤال کنید. از مسافرت‌هایی و جاهایی که با هم رفته‌اند و از علایق او بپرسید؛ موقعیت آنها و اینکه به چه اسم و عنوانی مشهورند، چقدر با همسایگان ارتباط دارند و اینکه چه چیزهایی بیشتر برایشان مهم است.

• قرار نیست نظرتان در تحقیقات هم‌جهت با شخص منبع تحقیق باشد. شما برای کشف حقیقت آمده‌اید نه برای ایجاد ارتباط و تفاهم هرچند ارتباط مناسب و حسن‌تفاهم. می‌تواند به طرف مقابل اطمینان دهد و نکات مهمی بیان کند.

• تغییر و تحول در زندگی فرد خود نشانه‌هایی از حالات و روحیات اوست. در تحقیق به این مسئله توجه کنید.

• کسی که برای تحقیق می‌رود، می‌تواند با موضوع دیگری غیر از ازدواج سؤالاتی بپرسد. سپس موضوعات را به‌طور مستقیم بیان کند.

• موضوعاتی که برایتان اهمیت بیشتری دارد به محقق تأکید کنید و از او بخواهید اهمیت موضوع را بروز ندهد.

• اگر هنگام گفتگو با افراد مختلف به تناقضی رسیدید، تحقیق در آن زمینه را با دقت بیشتر و به‌دور از حساسیت ادامه دهید.

 

در این مقاله عناوینی از مهم ترین سوالات خواستگاری را برایتان بیان می کنیم که بخشی از آن گفته ی خودتان است . البته نوشتن لیستی که شامل تمام سوالات لازم برای شناسایی شریک آینده تان باشد غیر ممکن است زیرا تفاوت های فردی ،شغلی،فرهنگی،اعتقادی و غیره در انسان ها باعث می شود یک نسخه ی واحد کارساز نباشد .می توان اصولی را بیان کرد که در فرهنگ ما برای داشتن زندگی موفق زناشویی لازم است اما شاید کافی نباشد. به همین دلیل بعد از خواندن سوالات پیشنهادی تبیان ، خود شما نیز باید تغییراتی در آن ایجاد کنید.

 

ابتدا زمانی که تصمیم می گیرید که خواستگاری را به خانه بپذیرید یا همراه خانواده به خواستگاری بروید ،بهتر است کمی با خود خلوت کنید . واقع بینانه به خود و شرایط موجودتان نگاه کنید. خود را از نظر زیبایی،تحصیلات،شرایط مالی ، فرهنگ خانواده بسنجید. این کار برای سنجیدن توقعات خوداز زندگی و همسر آینده ،کمک خواهد بود.

 

بهتر است علاوه بر شناخت بیشتر از شرایط فعلی تان ،آرزوها و انتظاراتتان راجع به زندگی زناشویی را مشخص کنید. در خلوت خود شعار ندهید. اینکه معیار های صحیح چیست با این که معیار های شما چیست متفاوت است .ممکن است شما بر اساس معیار هایی صحیح انتخاب کنید اما در زندگی آینده چون این معیار ها برایتان درونی نشده و فقط جنبه ی شعار داشته ، دچار مشکل شوید. پس نگاهی واقع بینانه به شرایط موجود و خواسته های آینده بسیار مهم است . وقتی به یک ارزیابی صحیح رسیدید ،دست به کار شوید.لیستی برای خود تعیین کنید و البته باید یاد آور شوم سوالات استاندارد ، با جواب های مشخص وجود ندارد و جوابی متفاوت از آنچه شما فکر می کردید به یک سوال نباید باعث شود نظر شما منفی گردد.خیلی از پاسخ ها خود باعث سوال دیگری می شوند و مهم این است که شما در آن زمان بتوانید به خوبی و البته صادقانه گفتگو کنید.

 

سوالات کلی برای شروع خوب است اما خیلی تعیین کننده نیست زیرا سوال کلی جواب کلی هم دارد و به شناخت بیشتر کمک نمی کند.

 

بعضی از سوالاتی که در زیر آمده در صورت آشنایی قبلی با فرد برای مثال فامیل بودن نیازی به پرسیده شدن ندارد و برخی برای شما حائز اهمیت نیست .پس سوالات زیر را به عنوان چند پیشنهاد مطالعه بفرمائید.

 

- بیوگرافی خوتان را بگوئید:(سن ، تحصیلات ، شغل ،تعداد فرزندان خانواده ، وضعیت پدر و مادر، خواهر و برادر ها، این که چندمین فرزند خانواده است . )

 

- علت اینکه تصمیم به ازدواج گرفتید چیست؟(خواست خانواده ، فشار فرهنگی یا نیاز شخصی)

 

- در زندگی چه هدفی را دنبال می کنید؟ چند تا از سر فصل های مهم در آینده تان چیست؟(برای مثال گرفتن بورسیه،موفقیت در زمینه ی ورزش و..)

 

- چه ملاک هایی برای خوشبختی دارید؟

 

- مسائل اقتصادی همسر و خانواده ی او چقدر برایتان مهم است؟

 

-بعد از ازدواج چقدر مایل به ارتباط با خانواده ی همسرتان هستید؟

 

-دوست دارید همسرتان با خانواده ی شما تا چه حد صمیمی باشد؟

 

-در تصمیم گیری ها اهل مشورت هستید؟

 

-آیا خانواده و دوستانتان در تصمیماتتان دخیل هستد؟ در آینده همسرتان چطور؟

 

-اگر اختلاف نظری بین همسر و خانواده تان ایجاد شد ،چگونه آنرا رفع می کنید؟

 

-خانواده ی خود را سنتی می دانید یا مدرن؟ می خواهید چطور خانواده ای تشکیل دهید؟

 

-نظرتان راجع به مرد سالاری و زن سالاری چیست؟

 

-تکلیف مدیریت خانه چه می شود؟

 

-درزمان وقوع اختلاف نظر ، اگر با گفتگو به نتیجه نرسیدیم ، چه کسی نظر آخر را بدهد؟

 

-چه عقیده ای در باره ی مدیریت اقتصادی خانه دارید؟

 

-تعریف تان از صرفه جویی چیست؟

 

-چقدر اهل پس انداز هستید؟

 

-چقدر دوست دارید صاحب فرزند شوید؟

 

-در تربیت فرزندان ، چقدر اختیارات را به همسرتان واگذار می کنید؟

همسر

 

-تا چه حد به اعتقادات مذهبی پایبند هستید؟

 

-از نظر دیگران فرد مذهبی هستید؟

 

-تعریفتان از حجاب چیست؟( چادر ،مانتوی پوشیده ،چادر ملی ،بلوز و شلوار و روسری و ..)

 

-در رفتار با نامحرم چه روشی دارید؟

 

-خودتان در محل کار وخانواده ، با نامحرم چگونه رفتار می کنید؟

 

-از همسرتان تو قع دارید چگونه رفتار کند؟

 

-با کار کردن خانم ها موافقید؟ چه نوع کاری؟ (مخصوص خانم ها)

 

- دوست دارید در آینده شاغل باشید؟ (مخصوص آقایان)

 

-آیا همسرتان باید برای هر کاری از شما اجازه بگیرد؟

 

-اهل مطالعه هستید یا نه ؟ اگر بله در چه موضوعاتی؟

 

-آیا فیلم دیدن را دوست دارید؟ زیباترین فیلم هایی که تا کنون دیده اید ،کدامند؟

 

-رابطه تان با دنیای مجازی و اینترنت چگونه است؟

 

-اگر اهل استفاده از اینترنت هستید، بیشتر به سراغ چه موضوعات و سایت هایی می روید؟

 

-با چت کردن چه میانه ای دارید؟

 

-تا به حال به چه کارهایی اشتغال داشتید؟

 

-از کاری که می کنید ،راضی هستید؟

 

-رابطه تان با همکارانتان چطور است؟

حتما راجع به خط مشی سیاسی و اعتقادات خود صراحتا صحبت کنید و از او سوالات کاملی بپرسید چون ممکن است در آینده به مناسبت های مختلف ، اختلاف عقیده ی سیاسی دیگر شرایط زندگی تان را تحت تاثیر قرار دهد.

 

-با جشن عروسی موافقید؟ تا چه حد موافق خرج کردن برای مراسم هستید؟

 

-آیا در باره ی مهریه نظر خاصی دارید؟

 

-رسم و رسوم خاصی هست که خانواده تان برایشان خیلی مهم باشد؟

 

-چه نوع تفریحاتی را دوست دارید؟

 

- بعد از ازدواج با دوستانتان تا چه حد رفت و آمد می کنید؟

 

- دوست دارید همسرتان اهل معاشرت با دوستان باشد یا نه ؟

 

این ها بخشی از اطلاعاتی است که ما از همسر آینده مان نیاز داریم اما همه ی آن نیست. تحقیق ،مشاوره می تواند بسیار موثر باشد. به خدا توکل کرده و سعی کنید بهترین انتخاب را داشته باشید زیرا هرچند دین ما در صورت اختلاف امکان جدایی را قرار داده است اما مشکلات پس از آن به قدری زیاد است که بهرین راه پیشگیری از طلاق با انتخاب صحیح است.

خوش بخت و موفق باشید.

 

تا چند سال قبل اگر از برگزار نکردن جشن عروسی حرفی به میان می آمد، ممکن بود ماجرای ازدواج یک زوج به کلی منتفی شود چون خانواده دختر تعبیر بدی از این تصمیم داشتند. یا اگر کسی می شنید که دختر و پسری پیش از آنکه همدیگر را در روز خواستگاری ببینند، قبلا یکی دو جلسه صحبت مقدماتی داشته اند، ممکن بود روی چنین ازدواجی برچسب های ناخوشایندی بزند. اما این روزها همزمان با تغییر و تحولاتی که در سبک زندگی ما به وجود آمده، ازدواج هم رسم و رسوم جدیدی پیدا کرده است. رسم و رسومی که خیلی ها هنوز آن را نپذیرفته اند و در مقابل خیلی ها عقیده دارند تنها راه مطمئن برای موفقیت زندگی امروزی است.

 

اگر شما هم جزو کسانی هستید که درباره ازدواج سنتی یا مدرن تردید دارند، می توانید پای صحبت دکتر بهروز بیرشک روانشناس و عضو هیأت علمى دانشگاه علوم پزشکى تهران بنشینید که خوب و بد ازدواج های امروزی را برای ما شرح می دهد:

 

اشکال ازدواج هاى مدرن در این است که در بسیارى از مواقع پسر و دختر از دید احساسى به مسأله نگاه مى کنند و بدون داشتن آگاهى تن به این ازدواج ها مى دهند و مشکلات آنها پس از شروع زندگى مشترک در زیر یک سقف، مشخص شده و بروز مى کند

 

«معیارها باتوجه به تحولاتى که صورت گرفته فرق کرده است. به طورى که جوانان امروزه نمى خواهند به صورت چشم و گوش بسته تن به ازدواج بدهند و اعتقادشان بر این است که باید خودشان در این امر نقش داشته باشند. حالا با توجه به فضاى موجود این سؤال پیش مى آید که آیا نظام تربیتى خانواده هاى ما که در آن پدر و مادر انتخاب همسر را براى فرزندشان حق خود مى دانند، با این نگرش درمیان جوانان ایجاد تضادنمى کند؟ و آیا اصلاً جامعه ما با توجه به مسائل مذهبى و فرهنگى مان پذیراى ازدواج مدرن هست یا خیر؟ و اصولاً آمار و ارقام ازدواجهاى سنتى را موفق تر مى دانند و یا ازدواج هاى مدرن را؟

 

هرچند به اعتقادمن ازدواج یک ریسک است و باید ازطرف مقابل شناخت اولیه داشته باشیم و عواملى مثل سن، فرهنگ دو خانواده، وضعیت اقتصادى، وضعیت تحصیلى و خصوصیت شخصیتى را نیز در نظرگرفت. براى رسیدن به این شناخت باید مشاوره هاى قبل از ازدواج داشت.

 

به نظر من باتوجه به شرایط موجود دیگر نمى شود کاملاً به ازدواجهاى سنتى بازگشت ولى ازسوى دیگر هم نمى شود کاملاً آن را ندیده گرفت. باید به جوانان فرصت داد با همسر آینده خود و یا کسى که او را براى همسرى درنظرگرفته اند، صحبت کنند و در عین حال نیز از راهنمایى ها و ویژگى هایى که براى تشکیل یک خانواده لازم است آنان را آگاه کرد. در حقیقت اگر خواهان ازدواج غیرسنتى هستیم، باید مقدارى نقش خانواده را در این موضوع لحاظ کنیم و والدین باید کمک لازم را دراین زمینه به فرزند خودداشته باشند.»

 

دکتر شهلا کاظمى پور، عضو هیأت علمى دانشکده علوم اجتماعى دانشگاه تهران و متخصص جمعیت و توسعه هم دراین باره معتقد است: «باید منظور از ازدواج هاى سنتى و مدرن را کاملاً روشن کرد. در ازدواج هاى سنتى که از طریق خانواده صورت مى گیرد، انتخاب همسر براى فرزند، تأمین منابع مالى آن، برگزارى مراسم ازدواج و حتى روابط زوجین پس از ازدواج تحت نظارت خانواده هاست درحالى که در ازدواج هاى مدرن این امور به خود زوجین محول مى شود و روابط هسته اى درون خانواده بیشتر به دختر وپسر محول مى شود.

 

در جامعه گذشته کشورمان که جامعه اى سنتى بوده اکثر ازدواجها با نظارت خانواده ها انجام مى شده است. در ازدواج هاى سنتى سن دختر پایین تر از پسر بوده و دایره همسرگزینى نیز محدود بوده است. ولى در مقابل درصد ازدواج هاى خویشاوندى بالا بوده است و به دلیل حمایت هاى مالى که خانواده مى کرد شروع زندگى مشترک براى زوجین بدون دغدغه بوده است.

 

هر چه جامعه کوچکتر و بسته تر بود، شیوه انتخاب همسر ساده تر و دوام و بقاى زناشویى بیشتر بود. به همراه گسترش جوامع و توسعه شهرنشینى و افزایش تحصیلات به تدریج از سهم ازدواج هاى سنتى کاسته شده و به طرف ازدواج هاى مدرن حرکت شد ولى این تحول به یکباره بیانگر یک ازدواج مدرن نیست.

 

به عنوان مثال انتخاب همسر توسط دختر و پسر انجام شد و سایر موارد را خانواده ها انجام مى دادند. یا اینکه انتخاب همسر توسط والدین بود و سایر موارد به زوجین واگذار مى شد به همین دلیل از دید جامعه شناسى این مرحله را «مرحله گذار» مى نامند و می توان گفت که بسیارى از مسائل و مشکلاتى که براى زوجین جوان پیش مى آید ناشى از دوگانگى ازدواج ها است که بخشى از آن سنتى و بخشى مدرن است.

 

البته بسیارى از جوانان متقاضى ازدواج مدرن هستند زیرا خود همسرشان را انتخاب مى کنند ولى تنوع فرهنگى، ضعف شناخت از یکدیگر و صرفا شناخت هاى ظاهرى و تکیه کردن به یک سرى از معیارهاى کمى باعث شده است ازدواج هاى مدرن در جامعه ما آسیب پذیر باشند.»

 

در فرهنگ غنی ایرانی ازدواج و پیوند زناشویی پایه و اساس یک خانواده و در نتیجه یک جامعه موفق و اخلاقی است .

بزرگان این سرزمین به موجب جلوگیری از سست شدن اخلاقیات در جامعه و کنترل انحطاط و فحشا و همچنین استواری تفکر و اندیشه زنان و مردان ایرانی ، ازدواج را یکی از مهم ترین ارکان جامعه بر شمرده اند . از دیدگاه اجتماعی چه در حیات اقتصادی ، چه مادی ، چه معنوی و روحانی این سنت نتایج پر ثمری دارد که مهم ترین آن قوام خانواده ها و در نتیجه یک اجتماع است . هیچ انسانی به تنهایی کامل نیست و پیوسته در جهت جبران کمبود خویش تلاش می‌کند . به طور کلی میتوان گفت که انسانی موفق و پویا است که هر روز زندگی اش از روز گذشته اش کاملتر باشد . سیر طبیعی گیتی چنین است که دختران و پسران خردمند در پی رسیدن به استقلال فکری هستند و در نتیجه برای جبران نواقص و تأمین نیازهای بی شمار خود به سوی تکامل و دانش و راهکارهای رسیدن به کمال هستند . ازدواج و گزینش همسر مناسب و شایسته موجبات رشد و تکامل زنان و مردان را فراهم میکند . متأسفانه در این میان نیز دختران و پسرانی هستند که مستثنی می‌باشند ، زیرا با عدم درک درست و منطقی از فلسفه ازدواج نه تنها به تفکر ، اندیشه و روان خود ضرر می‌رسانند بلکه در دراز مدت به سهم خود بروی یک جامعه نیز تأثیر منفی میگذارند .

گاتها چنین پند می‌دهد :
خواسته شما از خداوند ، خانواده ای خوب با راستی و پارسایی در کشوری آباد است .

از این روی در تمدن کهن ایرانی که یکی از پایه های تمدن بشری محسوب می‌شود بر این سنت نیک و اهورایی پافشاری شده است . در گاتها و متون پهلوی ایرانیان باستان در این مورد سخنها و پندهای بسیاری بیان شده است که ما باید برای بازگشت به آن شکوه و جامعه اخلاقی گذشته خود کوشش بسیار کنیم .

بر طبق باور ایرانیان کهن نخستین انتظار پسران ایرانی برای ازدواج با دختران ، نجابت و پاکدامنی زن بوده است .عفت و نیک نامی ‌و دوشیزگی پیش از ازدواج برای زنان ضرورت داشته است .

خانمان سعادمتند اجر شوهر نیک و زن نیکو است و جایگاه اهورامزدا و امشاسپندان .

و یا این سخن نیک از گاتها که مهم ترین سند ارزشمند اخلاقی و دینی ایرانیان باستان و جامعه کنونی ایرانیان راستین محسوب می‌شود : پاکدامنی و پارسایی از ارزش های ویژه زنان است .

شخصیت زن یا مرد پس از ازدواج به یک شخصیت اجتماعی تبدیل می‌شود ؛ زیرا در پرتو ازدواج و زندگی مشترک خود را مسؤول حفظ همسر و تأمین وسائل زندگی و تربیت و آینده فرزندان تلقی می‌کند و تمام هوش ، ابتکار و استعدادهای خود را به کار میگیرد و خود را مسئول آینده وی می‌داند ؛ به عبارت دیگر، مهم ترین احساس مسؤولیت اجتماعی در او برای نخستین بار شکل می‌گیرد و بسیاری از شایستگیها و توانمندیهای نهفته در درونش را شکوفا میسازد . تا بتواند مسئولیتهای سنگین تری را نیز در جامعه بر عهده بگیرد . همچنین زنان و مردان می‌توانند در کنار یک همسر خردمند و مهرورز در راه درست و منش نیک ایرانی گام برداند و نواقص یکدیگر را برطرف سازند و در نتیجه جامعه ای اخلاق گرا ، دانش پژوه و متمدن را نیز بنا سازند .

به درستی که زرتشت فرمود :
زن و شوهر باید کوشش کنند تا در راه راستی و پاکی از یکدیگر پیشی جویند . مسابقه زندگی در پیمودن راه راستی است .

بنابراین ، می‌توان ازدواج را مایه رشد و کمال یافتن انسان دانست . در واقع خداوند انسان را به گونه ‏ای آفریده که بدون جنس مخالف ناقص است . یعنی در کنار جنس مخالفش کامل می‌شود . مرد به زن نیازمند است و زن به مرد . هر کدام از دو جنس از نظر روحی ، جسمی ‌، جنسی و معنوی به هم وابسته‏ اند و با قرار گرفتن در کنار هم ، یکدیگر را تکمیل می‌کنند .

با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین با هر که نیست عاشق کم گوی و کم نشین ( ابوسعید ابوالخیر )

گزینش همسر در فرهنگ ایرانی موجب آرامش و امنیت خاطر می‌گردد و محیط خانه وسیله آرامش روحی زن و مرد قرار داده شده است . از سوی دیگر عشق و مهر آریایی ایرانیان که شهره خواص و عام در جهان است می‌تواند در پرتو پیوندهای درست و خردمندانه تبلور یابد و به اوج کمالات برسد و الگویی برای نسلهای بعد نیز گردد .

چنانکه زرشت بزرگوار فرموده است :
عشق و وفاداری ریشه دار، در هر زندگی زناشویی نیاز است .
عشق و دلدادگی که جلوه ای از هنجار راستی است ، بر شما نیایش کنندگان فزون باد . جلوه با ارزش اشاعه ی عشق و دلدادگی است .

روانشناسان در بسیاری از موارد به این نتیجه رسیده اند که پس از دوره جوانی ، آن هنگامی ‌که زندگی تنهایی را برای خود برگزیده اند سایه تنهایی ، بیهودگی و نداشتن پناهگاهی مستقل و همیشگی را بر زندگی خود احساس میکنند .

ازدواج و قرار گرفتن در کنار همسری شایسته ، دلسوز و هم اندیش این احساس را از بین می‌برد و او را به آرامش روحی می‌رساند . این احساس آرامش به ثبات فکری و روحی ، وقار ، احساس ارزشمند بودن و لذت می‌انجامد . در واقع دست آفرینش نوعی کشش درونی میان زن و مرد به ودیعت نهاده تا هر کدام در سنین خاص خواهان یکدیگر شوند و اضطراب وپریشانیشان از طریق ازدواج به سکونت و آرامش تبدیل گردد .

در منسکهای ایران زمین ، از چهار هزار سال پیش تاکنون به این امر سفارش بسیار شده است :
در زن گرفتن و پیوند گیتی را برقرار کردن کوشا باشید و از آن دوری نگیرید .
در زن خواستن و فرزند داشتن و دیگر خویشکاری کوشا باشید .

در همین راستا گزینش همسر ایده آل باید در سن مطلوب ازدواج مطرح و عملی شود ، زیرا پیش از سن مذکور و یا پس از آن انتخاب ها در بیشتر موارد اشتباه ، ناخواسته و یا دلخواه کامل یا نسبی نخواهد بود . این سن که به زمان مطلوب ازدواج شهرت دارد ، برای پسران در زندگی امروزی بین 24 تا نهایت 30 سال دیده شده است و برای دختران 20 تا 26 سال . در کمتر از آن پختگی لازم و انتخاب درست کمتر دیده می‌شود و در بیشتر از این سن نیز انتخاب ها دشوارتر و توقع ها بالاتر می‌شود که بطوریکه در بسیاری موارد به عدم انتخاب منطقی و درست می‌انجامد . از این روی بایستی ازدواج در سنین مطلوب آن صورت گیرد حتی اگر زوجهای ایرانی سالهای نخست زندگی را با مشکلات مادی زیادی مواجه باشند .

همدلی در فرهنگ ایرانی یکی از ارکان اساسی به شمار می‌آید . در سایه همدلی برای زنان و مردان ایرانی هر غیر ممکنی ، ممکن خواهد شد و مشکلات یکی پس از دیگری برطرف می‌گردد .

مولانا عارف بزرگ ایران زمین :
پس زبان خود محرمی ‌دیگر است
همدلی از هم زبانی بهتر است

ایرانیان کهن پیوند دختران و پسران را فرخنده و پراهمیت می‌شماردند . به صورتیکه از عدد مقدس هفت برای شادمانی در جشنهای آنان بهره می‌بردند . ( هفت شبانه روز جشن و شادمانی و پایکوبی ازدواج ) عدد هفت یکی از اعداد آسمانی در نزد ایرانیان است که تا همین چند دهه پیش نیز اجرا می‌شده است و متأسفانه با گسترش شهرنشینی و گرفتاریهای زندگی مدرن کم کم به فراموشی سپرده شد . بیشتر از سوی دیگر ، ایرانیان ، مفتخر هستند که نامشان به عنوان نخستین پایه گذاران عهد ، پیمان و اخلاقیات جهان مطرح است . در سنگ نگاره های فره وشی یا فروهر که قدمتی بیش از چهار هزار سال دارد حلقه یا چمبره ای در دست انسان بالدار قرار دارد که از دیرباز تا کنون به حلقه پیمان زناشویی در نزد ایرانیان شناخته می‌شود و این مایه مباهات ملت کهن ایران زمین است . نمایی از فروهر باستانی موبدان زرتشتی پس از پشت سر گذاشتن هزاران سال فراز و نشیب در فرهنگ ایرانی همچنان به باورهای نیک نیاکانشان پایبند هستند و دختران و پسرانی را که می‌خواهند با یکدیگر پیوند زناشویی برقرار سازند ، با توجه به آنچه که اشو زرتشت برای ما به یادگار گذاشته است ، چنین پند می‌دهند :
" پند و اندرز می‌دهم شما را ای دوشیزگانی که در آستانه زناشویی هستید و هم شما ای نوجوانان ، زیرا که نیک میدانم ، به گوش هوش بشنوید ، زندگی آسوده و اندیشه آسوده را در سایه دین و احترام و فرامانبرداری از پدران و مادران بجویید . چون در سایه پرهیزکاری است که عشق و مهر و محبت شما هر روز عمیق تر و نیرومند تر خواهد شد و تنها در این صورت است که به لذت و خوشی سالم دست خواهید یافت . "

همچنین ازدواج در یکی از کهن ترین سندهای تاریخی ایران و جهان که به اوستا مشهور است اشاره شده است . در یشتهای اوستا ، ارت ایزد خانواده خوب و نماد شوکت و جلال است . ایزد ارت سفارش به پیوند میان دختران و پسران می‌کند و از زنانی که فرزند بدنیا نمی‌آورند و یا سقط جنین می‌کنند شکایت می‌کند . اشاره شده است که فروغ اهورایی به چنین افرادی نمی‌تابد .
ارت یشت از خانواده‌هایی که مانع از ازدواج دختران و پسران می‌شود شکایت میکند و چنین می‌گوید :
این زشت ترین کاری است که دشمنان آیین اهورایی انجام میدهند و دوشیزگان را از زناشویی و ازدواج باز می‌دارند و در خانه ها نگاه می‌دارند .

این امر در مهر یشت ، آبان یشت ، رام یشت ، فروردین یشت وهوم بیان شده است :
چون دوشیزگان به سن ازدواج رسند برای به دست آوردن همسران نیرومند و شوهران دلیر به سوی تو روی آورند . اردویسور آناهیتا پشتیبان و یاور دختران ایرانی است که در سن ازدواج قرار دارند .

با پای گذاشتن به عرصه زندگی مدرن در چند سال اخیر و در نتیجه گسترش تمدن غربی در جامعه ایرانی این سنت نیک کم رنگتر شده است و در نتیجه شوربختانه پایه های اخلاقی جامعه ایرانی نیز متزلزل شده است .

از عواملی که موجب شده است ازدواج در ایران طی این چند سال اخیر سیر نزولی داشته باشد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
1 ) عدم مسئولیت پذیری در میان دختران و پسران و تربیت غلط در خانواده های ایرانی
2 ) عدم اعتماد به نفس نزد دختران و پسران جهت آغاز یک زندگی مشترک
3 ) افزایش تحصیلات اجتماعی و رشد توقعات کاذب و غیر منطقی در میان برخی دختران و پسران
4 ) تفریحات آزادانه دختران و پسران و تلقین به این امر که نیازی به زندگی مشترک نمی‌باشد
5 ) اعتقاد بر این امر که پس از ازدواج آزادیهای زودگذر اجتماعی از آنان سلب می‌شود
6 ) تجملگرایی میان خانواده های ایرانی و چشم و هم چشمی‌میان بستگان
7 ) دوری گزیدن از زندگیهای معنوی و روی آوردن به زندگی های تک بعدی ماشینی
8 ) اعتقاد بر این امر که از دید دانش و تفکر ، توانایی لازم جهت تربیت فرزندشان را ندارند
9 ) اعتقاد بر اینکه توانایی برطرف کردن نیازهای همسرشان را ندارند
10 ) تفکر شبه روشنفکری در میان جوانان بی هویت و عمدتاً سطی نگر ، در نتیجه باور به زندگی و دوستی های موقت غربی

هنگامی ‌که دختران و پسران با ناهنجاری ها اجتماعی مرزهای اخلاقی زندگی معنوی را بشکنند و آنرا به صورت یک عادت روزانه برای خود تلقی کنند ، هرگز نمیتوانند نقش یک مادر و یا یک پدر موفق را در زندگی اجتماعی پسین خود ایفا کنند . چنین افرادی چه زن و چه مرد هرگز در تربیت فرزندان خود موفق نخواهند بود . زیرا آنها به اصول انسانی و اخلاقی پایبند نبوده اند و نا خواسته فرزندانی که در آینده از آنان بوجود می‌آید نیز مانند خودشان با پایه های سست اخلاقی و اجتماعی تربیت می‌شوند و این امر در نسلهای بعد نیز گسترش می‌یابد و به سادگی میتواند موجب ویرانی یک جامعه کهن و اخلاقی همچون ایران شود .

در ایران زمان هخامنشیان که کشورمان اوج شکوه و عظمت خویش را یافته بود و نخستین امپراتوری احترام به ادیان و ملتها در جهان پایه گذاری شد ، ازدواج و بدنیا آوردن فرزند از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است . به طوریکه داریوش بزرگ هخامنشی در کتیبه جهانی بیستون کرمانشاه برای آنکه شرح خدمات حکومتش به ایران از گزند حوادث محفوظ بماند از اهورامزدا برکت فرزندان بسیار طلب میکند تا به درستی به نسلهای بعد برسد .
تا جاییکه شاهنشاهان هخامنشی به خانواده هایی که فرزند بیشتری و یا پسر بیشتری داشته باشند هدایا ارزانی می‌کردند .
مادران ایرانی در دوره هخامنشیان به دلیل آنکه فرزندان را تا سن پنج سالگی به طور کامل جهت تربیت درست برای شرکت در آموزشگاه های رسمی‌در اختیار داشتند نقش بسیار مهم تربیتی را ایفا می‌نمودند .

از سوی دیگر گزینش همسر نباید به صورت بسته و ناشناخته صورت بگیرد . زیرا ازدواجهای ناخواسته و بی منطق که بر پایه احساسات زودگذر پایه گذاری می‌شود نه تنها میتواند موفق نباشد بلکه نقش ویرانگری نیز در جامعه ایفا میکند و زن و مرد نیز شکست بزرگی را در زندگی تجربه می‌کنند که ممکن است به تباهی زندگی شان بیانجامد . گزینش همسر با اتکا بر خِرَد ، منطق ، تکیه بر فرهنگ ها و باورهای طرفین و بینش صحیح موفق و سازنده و آموزنده خواهد بود .

همانطور که زرتشت بزرگوار فرمود :
همسر خویش را با خردمندی برگزینید .

گزینش همسر معیارهای فراوانی دارد . که بایستی به آن دقت بسیار کرد . مهم ترین آن را می‌توان چنین دانست :
1 ) هم فکری ، تفاهم و سلیقه های نسبتاً نزدیک به هم در اساس پایه های زندگی مشترک
2 ) نزدیکی سطح اجتماعی و تربیت دختر و پسر
3 ) نزدیکی سطح خانواده های طرفین
4 ) نزدیکی سطح تحصیلات ، فرهنگ و شعور اجتماعی
5 ) نزدیکی مسائل اعتقادی و باورهای دینی دختر و پسر
6 ) نزدیکی سنی و یا پایین تر بودن سن دختر از پسر

در اندرز انوشه روان آذرباد مارسپندان خطاب به مردان آمده است که :‌
زن شرمگین را دوست باش و او را به زنی به مرد زیرک و دانا ده . چه ( چراکه ) مرد زیرک و دانا همچون زمینی نیک است که وقتی تخم نیک در آن افگنده ( کاشته ) شد حاصل نیک به دست آورد .

همچنین خطاب به زنان ایرانی اشاره شده است که :
ببخشای بر ما این نیکی را تا همسری به دست آوریم ، همسری جوان و نام آور ، از زیباترین آنها تا ما را در پناه خود گیرند و بتوانیم خانواده ای تشکیل دهیم ، تا به ما فرزندانی زیبا و دلبر و زبان آور بخشایند ، شوهرانی که از همه خوش بیان تر باشند .

آداب و رسوم ازدواج ایرانی نیز بر پایه مِهر و همبستگی خانواده ها بنا نهاده شده است . رسم ایرانیان بر این است که پیش از ازدواج مراسم خواستگاری انجام دهند و اگر دختر و خانواده وی پذیرفتند مراسم ازدواج اجرا می‌شود .

خواستگاری و دیگر مراسم های کهن ما نیز قدمتی بیش از دو هزار سال دارد . چنانکه کیکاووس فرستاده ای نزد شاه هاماوران فرستاد و دخترش را برای همسری خواستار شد . در صورتیکه می‌توانست از قدرت و نفوذش برای گرفتن دختر هاماوران استفاده کند

بجهید کاووس را دل ز جای
چنین داد پاسخ که ای نیک رای
من او را از پدر خواستار
که زیبنده به مشکوی ما آن نگار

خسرو پرویز نیز هنگام ازدواج با شیرین معشوقه خود بر این رسم تأکید نموده است :
به موبد چنین گفت شاه زمان
که بر ما مبر جز به نیکی گمان
مر این خوب رخ را به خسرو دهید
جهان را بدین مژده نو دهید
مر او را به آیین پیشین بخواست
که این رسم و آیین بود آنگاه راست

از مهم ترین پیامدهای مخرب دوری گزیدن از این سنت کهن که هرکدام می‌تواند به نوبه خود موجب زیانهای جبران ناپذیر اجتماعی گردد میتوان به این موارد اشاره نمود :
1 ) توقف یا کاهش چشم گیر رشد جمعیت کشور و در نتیجه افزایش سن جامعه
2 ) افزایش زندگی های موقت ، مشترک یا زندگی های دوستی در پیش از ازدواج
3 ) پیدایش فرزندان ناخواسته در جامعه و سرنوشت نامشخص آنان در آینده
4 ) گسترش روابط بیش از حد و غیر اصولی با جنس مخالف که تنها برای ارضای نیازهای جنسی ، اجتماعی و تفریحی طرفین صورت میگرد
5 ) احساس پوچی و بی انگیزگی و روان پریشانی پس گذشتن از سن جوانی
6 ) بی اعتنایی به پایه های اخلاقی و معنوی زندگی انسانی
7 ) افسردگی و احساس تنهایی دردوره پس از جوانی
8 ) گسترش فساد اخلاقی و جنسی در جامعه و رشد بیماریهای مربوطه
9 ) نبود پشتوانه معنوی در سنین بالاتر

فرجام سخن :
امید است فرزندان این سرزمین که نیاکانشان از پایه گذاران دانش و فرهنگ و تمدن جهان بشمار می‌روند ، امروز نیز آنان چنین باشند و با استحکام باورهای اجتماعی ، دینی و ملی باردیگر نام بزرگ ایران زمین را در جهان پُرآوازه و جاوید نمایند . همچنین به سنت نیک ازدواج که بخش لاینفک فرهنگ غنی ایرانی است پایبند باشند . تا اخلاقیات ایرانی بیش از پیش زنده و پابرجا بماند و جامعه و فرهنگ جهانی ایران از این هجمه ضد اخلاقی غربی که بر اساس های استعماری ، سایه به روی این سرزمین افکنده است مصون بماند و دانش و پیشرفت و فرهنگ ایرانی را بیش از پیش گسترش دهند .
به امید پیوندهای نیک برای دختران و پسران ایران زمین که همسرانشان دوست و عاشق آنان خواهند بود .