پیروان محمد علی باب در بعضی از نقاط کشور
دست به کشتار مردم بی گناه زدند و حتی نقشه هایی برای ترور ناصرالدین شاه،
امام جمعه ی تهران و همچنین امیرکبیر کشیدند. آنها میخواستند از راه قتل و
عام وترور و ارعاب مردم و مقامات به مقاصد شوم خود برسند.
در یکی از همان روزها محمد صادق تبریزی به همراه چند تن دیگر به شاه
حمله کردند اما موفق نشدند ناصرالدین شاه را بکشند و او فقط از ناحیه کتف
زخمی شد. این اقدام بابیان کاسه ی صبر شاه را لبریز کرد تا دستور دستگیر
همه ی آنها را صادرکند. درهمان روزها گروهی دیگر از طرفداران باب ازجمله
میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله نیز به علت اغتشاش وایجاد فتنه و
آشوب به دام افتادند.
از میان محبوسین تنها میرزا حسینعلی نوری با حمایت دولت روسیه تزاری از
اعدام نجات یافت و به عراق تبعید شد. وی به همراه خانواده ونزدیکانش به
بغداد رفت.
در این آزادی نکته ها یی کاملا آشکار وجود دارد. بعدها خود حسینعلی نوری،
پسران و اصحابش اعدام شدن همه ی زندانیان و آزادی او را از کرامات شیخشان
میدانند. حتما جناب سفیر روسیه هم حکم روح القدس را برای این پیامبر
دروغین دارد، پناه بر خدا!