RSS
از پرنده‌ها گرفته تا انسان‌ها، در جوامع تک‌همسری، بسیاری از ماده‌ها همسر جذابی پیدا نمی‌کنند. داشتن یک همسر غیرجذاب آن‌قدر استرس را بالا می‌برد که ممکن است دست به خیانت بزند یا رابطه را به هم بزند.
در جوامع تک‌همسری، از پرنده‌ها گرفته تا انسان‌ها، اغلب اعضای جامعه بالاخره در زندگی خود همسری پیدا می‌کنند. اما انتخاب محدود است و در نهایت بسیاری از افراد همسری پیدا می‌کنند که می‌توان با عبارت غیرجذاب او را توصیف کرد؛ غیرجذاب به این معنا است که فرد کم‌تر از حد متوسط دارای قابلیت‌های مثبت و پذیرفتنی است. خب، چرا انتخاب محدود است؟ وقتی قرار است هر کس یک همسر داشته باشد، یک زن یا مرد جذاب فقط با یک نفر همراه می‌شود، به همین راحتی!
اما داشتن یک همسر غیرجذاب، میزان استرس را دست‌کم در زنان بالا می‌برد و این افزایش استرس احتمال خیانت و یا جدایی را افزایش می‌دهد. پیش از این باور بر این بود که در جوامع حیوانی، هر حیوان از شانس برابر برای به دست آوردن یک همسر ایده‌آل برخوردار است، اما مطالعات جدید، این باور را رد میکند.
در جوامع تک‌همسری، از پرنده‌ها گرفته تا انسان‌ها، اغلب اعضای جامعه بالاخره در زندگی خود همسری پیدا می‌کنند. اما انتخاب محدود است و در نهایت بسیاری از افراد همسری پیدا می‌کنند که می‌توان با عبارت غیرجذاب او را توصیف کرد؛ غیرجذاب به این معنا است که فرد کم‌تر از حد متوسط دارای قابلیت‌های مثبت و پذیرفتنی است. خب، چرا انتخاب محدود است؟ وقتی قرار است هر کس یک همسر داشته باشد، یک زن یا مرد جذاب فقط با یک نفر همراه می‌شود، به همین راحتی!
اما داشتن یک همسر غیرجذاب، میزان استرس را دست‌کم در زنان بالا می‌برد و این افزایش استرس احتمال خیانت و یا جدایی را افزایش می‌دهد. پیش از این باور بر این بود که در جوامع حیوانی، هر حیوان از شانس برابر برای به دست آوردن یک همسر ایده‌آل برخوردار است، اما مطالعات جدید، این باور را رد میکند.
به گفته سیمون گریفیت، از اساتید دانشکده علوم زیستی دانشگاه مک‌کوئر، مطالعات دهه‌های اخیر نشان می‌دهد که وقتی در یک جامعه حیوانی تک‌همسری، یک حیوان ماده، همسری پایین‌تر از ایده‌آل‌هایش پیدا میکند، به تلاش‌هایی برای کنار آمدن با این شرایط و مثلا جبران آن نقایص ژنتیکی در فرزندانش دست می‌زند. برای مثال ممکن است با نرهای دیگر ارتباط برقرار کند که ژن‌های بهتری دارند.
گریفیت و همکارانش سارا پرایک و ویلیام باترمر برای پی بردن به این که چرا و چه‌طور چنین رفتاری از ماده‌ها سر می‌زند، برای مدتی روابط همسری بین فنچ‌ها را مشاهده کردند. در این پرنده‌ها، سرقرمزها و سرسیاه‌ها خیلی با هم سازگاری ندارند. سرقرمزها خیلی بیشتر پرخاشگرند و به علاوه پدرهای خوبی هم نمی‌شوند.
پرنده‌ها در دو گروه مختلف قرار گرفتند. در گروه اول، سرسیاه‌ها و سرقرمزها در یک قفس قرار داده شدند و آزاد بودند جفت خود را انتخاب کنند. در گروه دوم اما انتخابی در کار نبود و پرنده‌های ماده قرمز مجبور می‌شدند یا با سرقرمزها و یا با سرسیاه‌ها جفت شوند. نتایج مطالعه جالب بود. ماده‌هایی که با نرهای همرنگ خود جفت شده بودند، یک ماه زودتر تخم گذاشتند. آزمایش خون نشان داد در ماده‌هایی که با نرهای غیرهمرنگ جفت شدند، میزان هورمون استرس کورتیکوسترون سه یا چهار برابر بیشتر از میزان این هورمون در بدن ماده‌هایی است که با نر همرنگ خود جفت می‌شوند.
محققین بر این باورند که همین میزان بالای کورتیکوسترون باعث رفتارهایی مثل خیانت یا جدایی می‌شود. البته نمی‌توان در انسان‌ها چنین آزمایش‌هایی را انجام داد، اما احتمال این که انسان‌ها هم چنین شرایطی را تجربه نمایند کم نیست.
اما جذابیت به چه معنا است؟ جذابیت در حقیقت بسیار به سازگاری ژنتیکی وابسته است و علاوه بر ظاهر فیزیکی، رفتار را هم شامل می‌شود. البته تفاوت ژنتیکی برای ادامه بقای یک گونه ضروری است، اما وقتی این تفاوت از حد بگذرد و زیاد بشود، می‌تواند دردسرآفرین بشود. وقتی یک زوج تفاوت زیادی با هم دارند، فقط می‌توان به آن‌ها توصیه کرد که همه انرژی خود را صرف این کنند که با هم مانند یک تیم زندگی کنند.
به اعتقاد رابرت بروکز، استاد دانشکده علوم زیستی، زمینی و محیطی دانشگاه ساوت‌ویلز، این یافته‌ها بسیار بااهمیت هستند. چون نشان می‌دهند که وقتی زن‌ها تحت فشار شرایط محیطی ناچار به انتخاب یک همسر نامناسب می‌شوند، از استرس زیادی رنج می‌برند.
گریفیت و همکارانش سارا پرایک و ویلیام باترمر برای پی بردن به این که چرا و چه‌طور چنین رفتاری از ماده‌ها سر می‌زند، برای مدتی روابط همسری بین فنچ‌ها را مشاهده کردند. در این پرنده‌ها، سرقرمزها و سرسیاه‌ها خیلی با هم سازگاری ندارند. سرقرمزها خیلی بیشتر پرخاشگرند و به علاوه پدرهای خوبی هم نمی‌شوند.
پرنده‌ها در دو گروه مختلف قرار گرفتند. در گروه اول، سرسیاه‌ها و سرقرمزها در یک قفس قرار داده شدند و آزاد بودند جفت خود را انتخاب کنند. در گروه دوم اما انتخابی در کار نبود و پرنده‌های ماده قرمز مجبور می‌شدند یا با سرقرمزها و یا با سرسیاه‌ها جفت شوند. نتایج مطالعه جالب بود. ماده‌هایی که با نرهای همرنگ خود جفت شده بودند، یک ماه زودتر تخم گذاشتند. آزمایش خون نشان داد در ماده‌هایی که با نرهای غیرهمرنگ جفت شدند، میزان هورمون استرس کورتیکوسترون سه یا چهار برابر بیشتر از میزان این هورمون در بدن ماده‌هایی است که با نر همرنگ خود جفت می‌شوند.
محققین بر این باورند که همین میزان بالای کورتیکوسترون باعث رفتارهایی مثل خیانت یا جدایی می‌شود. البته نمی‌توان در انسان‌ها چنین آزمایش‌هایی را انجام داد، اما احتمال این که انسان‌ها هم چنین شرایطی را تجربه نمایند کم نیست.
اما جذابیت به چه معنا است؟ جذابیت در حقیقت بسیار به سازگاری ژنتیکی وابسته است و علاوه بر ظاهر فیزیکی، رفتار را هم شامل می‌شود. البته تفاوت ژنتیکی برای ادامه بقای یک گونه ضروری است، اما وقتی این تفاوت از حد بگذرد و زیاد بشود، می‌تواند دردسرآفرین بشود. وقتی یک زوج تفاوت زیادی با هم دارند، فقط می‌توان به آن‌ها توصیه کرد که همه انرژی خود را صرف این کنند که با هم مانند یک تیم زندگی کنند.
به اعتقاد رابرت بروکز، استاد دانشکده علوم زیستی، زمینی و محیطی دانشگاه ساوت‌ویلز، این یافته‌ها بسیار بااهمیت هستند. چون نشان می‌دهند که وقتی زن‌ها تحت فشار شرایط محیطی ناچار به انتخاب یک همسر نامناسب می‌شوند، از استرس زیادی رنج می‌برند.
