RSS
شناخت ما در این موارد که به فرهنگ دیگر سرزمینها مربوط میشود به فیلمها و یا لابلای سطور کتابها . حال آنکه در بسیاری موارد به دلیل سرعت تغییرات فرهنگی شناخت رفتار نسل جوان هر کشوری حتی برای پدران ومادرانشان دشوار می نماید چه رسد به مردمانی در سرزمینی دیگر. درباره احساسات و عواطف? از آنجا که بخش عمده ای از کنش و واکنشها در این مورد به غرایز بشری برمیگردد، شباهتهای بسیاری در تمام جوامع انسانی وجود دارد و در واقع می توان گفت که از دیدگاهی روانشناسانه شباهتها به مراتب بیشتر از تقاوتها بوده و شاید بشود به نوعی این موضوع را مستقل از فرهنگ و ملیت دانست. بی دلیل نیست که کتابهای بسیاری که در این زمینه نوشته شده و به زبانهای مختلف از جمله فارسی هم ترجمه شده و معمولا فارغ از پیش زمینه فرهنگی مخاطبان ، مورد استقبال وسیع مخاطب عام هم قرار گرفته است.از دیدگاه رفتارشناسی و آداب و رسوم تعامل با جنس مخالف اما، حدیث دیگری است.. در این مورد حرکات، کلمات و حتی اشارات میتواند بار ارزشی و معنایی کاملا مخالف با آنچه ما از آنها سراغ داریم، داشه باشد. دقیقآ به خاطر همین وجه قضیه هم هست که ارتباط میان فرهنگی بین دو جنس مخالف( و بعضا موافق) درابتدا بسیار دشوار ، همراه با سوء تفاهم و در مواردی هم غیرممکن به نظر می‌رسد. از تفاوتها در آداب و رسوم تاریخی میان کشورهایی همانند ایران و آمریکا که بگذریم (که در این مورد از زبانهای محققین و متخصصین بسیار شنیده ایم ) ، قواعد و آداب و رسوم امروزی نسل جوان این کشورها اگرچه شاید در محتوی فرهنگی با نسل گذشته تفاوت عمده ایی پیدا نکرده ولی در شیوه و تکنیک تغییرات محسوسی داشته .در ایران امروز هم مانند بسیاری از کشورها در میان نسل جوان کمتر شباهتی میان شیوه‌های ارتباطی دو جنس مخالف با نسل گذشته( حتی در بازه زمانی ده ساله) مشاهده میشود. 1.شروع و برقراری ارتباط: بر خلاف ما ایرانیان که همانند سایر اهالی مشرق زمین از ایما ، اشاره و حرکات چشم و ابرو برای رساندن مقصود استفاده گسترده ایی می‌کنند، در این سوی دنیا از این علایم ویژه چیز خاصی دستگیرشان نمی شود. . زل زدن و خیره شدن چه از طرف پسر و چه دختر متداول نیست و معمولاً هم کار زشتی محسوب می شود. از آنجا که به دلیل همراهی دوجنس مخالف از کودکی و پس از آن در دوران تحصیل حس غریبگی میان دو جنس به مراتب کمتر مشاهده می شود ، شروع صحبت به مراتب آسانتر و صحبتهای کوتاه معمولا بسیار متداول است. سلام و احوالپرسی با خوشرویی طرفین مواجه میشود و حمل بر نکته و منظور خاصی تلقی نمی‌شود. اصولا لبخند زدن در صورت تلاقی نگاهها بسیار متداول که گویا واجب است.در واقع رساندن منظور از طریق ارتباط کلا‌می‌تنها راه موجود است و لغات هم معمولا حامل معنای واقعی است و کمتر به جز برای شوخی و تفریح از زبان کنایه استفاده میشود که در آنصورت هم بلافاصله در انتهای جمله بر کنایه بودن آن تاکید میشود مثلا گفته میشود که “شوخی کردم”. معمولا برای شروع صحبت نیاز به وجود حداقل یک اشتراک است. حال بودن در مکانی به دلایل مشترک و یا داشتن زمینه مشترک: همکلاس و همکاربودن و غیره. سد کردن راه دختری غریبه توسط پسری ناشناس در خیابان و درخواست دوستی و رد و بدل کردن شماره تلفن در اینجا بیشتر به طنز شبیه است البته در تمام جوامع اصیل چنین اعمالی رایج نیست و بسیار غیر اخلاقی محسوب میشود . در جوامع اصیل کلا متلک به جز در محله‌هایی نه چندان خوشنام بعضی از شهرها و آنهم توسط افراد خاصی و مترود رایج نبوده و معمولا به قصد ایجاد رابطه بیان نمی‌شود آشنا شدن پشت چراغ قرمز و رد وبدل کردن شماره تلفن یا حتی نگاه کردن به سرنشین اتومبیل کناری هم کار متداولی نیست . در صورتی که به هر دلیل و براساس شناختی اندک یکی از طرفین مایل به دیدن و یا صحبت کردن مجدد با طرف مقابل باشد تقاضای شماره تلفن طرف مقابل را میکند که این امر معمولا توسط آقایان صورت می‌گیرد. البته با قدری تامل میشه فهمید که این رسم چندان هم بی مسما نیست که معمولا ما ایرانیها هم به جز دراین مورد در تمام موارد دیگر، شخصی که درخواستی دارد تقاضای شماره و نشانی فرد مقابل را میکند و نه برعکس. در واقع در این صورت به نوعی شخص با تاکید غیر مستقیم بر اهمیت و جایگاه بالاتر طرف مقابل احترام خود را ابزار داشته است.به همین ترتیب درایران هم به فرض اگر شما دنبال کاری می‌گردید و با شخص صاحب نفوذی برحسب اتفاق آشنا شده اید خواهید پرسید ” میتونم شماره تماستون رو داشته باشم” نه اینکه:” این شماره منه با من تماس بگیر”!!.. در سایرموارد متداول است که اگر شما مایل به آشنایی بیشتر با فردی ازجنس مخالف هستید از او درخواست می‌کنید که آیا مایل است که فلان روز ساعتی را هم با هم به صرف قهوه به کافی شاپ یا جایی مشابه بروید. این درخواست به طور عرفی به معنای ابراز علاقه برای آشنایی بیشتر پذیرفه شده و جزو معدود موارد استفاده غیر مستقیم از کلام است. رد درخواست که معمولا هم به شکل محترمانه ایی صورت می‌گیرد به معنای عدم تمایل طرف مقابل است. هر چند که پذیرش آن لزوما به معنای علاقه نیست. 2- رابطه: روابط خارج از محدوده و ناسالم میان دختر و پسران زیر هفده سال ممنوع بوده و جرم تلقی میشود ولی از آنجا که فرد زیر هجده سال قابل تعقیب کیفری نیست در این موارد اقدا‌می‌علیه آنها صورت نمیگیرد ولی در صورتی که یکی از طرفین بالای سن قانونی باشد حتی در صورت رضایت فرد زیر هفده یا هجده سال ، شخص بالای سن قانونی با مجازات زندان روبرو خواهد بود. با توجه به این موارد ودانستن نوع رابطه دو جنس مخالف در در گوشه دیگر از دنیا در می‌یابیم که: 1.ارتباط سالم همیشه مبتنی بر شناخت خواهد بود و هرگز یک شبه نمیتوان این شناخت را بدست آورد. 2.عشق‌های گذرا و آنی در هیچ کجای دنیا با دوام نیست . 3.مخفی کاری و رابطه داشتن همزمان با چند نفر حتی در کشورهای غربی هم امری مذموم و نکوهیده است . 4.حمایت والدین از جوانان به هنگام در گیری عاطفی و مشاوره گرفتن میتواند به رشد عاطفی فرزندان کمک شایانی کند. 5. برای برقرای ارتباط سالم باید مهارتهای برقراری ارتباط را فرا گرفت واین روابط باید قانونمند و قائده مند شود، این بر عهده مسئولین است تا با تشکیل ارگانهایی مسئول به این مهم بپردازند.
