این که دو انسان با سوابق متفاوت، جنسیت متفاوت و جهان بینی متفاوت با هم اختلاف پیدا کنند، عادی است.
به گزارش خبرگزاری برنا، در روابط زناشویی، عصبانیت بیشتر پیش می آید. این که دو انسان با سوابق متفاوت، جنسیت متفاوت و جهان بینی متفاوت با هم اختلاف پیدا کنند، عادی است.
ادغام دو شخصیت در یک رابطه، سختی ها و مشکلاتی دارد. اگر بخواهیم این سختی ها و مشکلات را تحمل نکنیم باید قید صمیمیت را که جوهر زناشویی اثر بخش است، بزنیم. پس بهتر است بپذیریم که اختلاف، اجتناب ناپذیر است و خودمان را آماده کنار آمدن با آن کنیم.
عصبانیت برای بقای انسان ضروری است و مانند قژقژ موتور ماشین نشان می دهد که جایی خراب است. اگر به عصبانیت خود توجه کنید و راه کنار امدن با آن را بیاموزید، رابطه زناشویی بهتری خواهید داشت و بر عکس اگر عصبانیت تان را نادیده بگیرید یا به نحو سازنده ای با آن کنار نیایید، رابطه زناشویی شما آسیب می بیند.
قدم اول شناخت دلیل عصبانیت است در واقع باید ببینید عصبانیت تان به شما چه می گوید. عصبانیت معمولاً محصول ترس، ناکامی، پایین آمدن عزت نفس، شکستن حد و مرزها و جریحه دار شدن احساسات است.
شما در زندگی زناشویی خیلی در معرض عصبانیت قرار می گیرید. در زندگی زناشویی یکسره در کنار هم هستید. به همین دلیل امکان این که احساسات یکدیگر را جریحه دار کنید زیاد است.
اگر می خواهید عصبانیت تان را به نیرویی سازنده تبدیل کنید باید آن را جزء لاینفک زندگی مشترک خود بدانید و راه کنار آمدن با آن را بیاموزید. شرمنده شدن یا احساس گناه کردن بابت عصبانیت، پاسخ سازنده و مفیدی نیست.
خالی کردن عصبانیت
کسانی که عصبانیت خود را خالی می کنند معتقدند باید عصبانیت را بروز بدهند و از سیستم خارج کنند. اما تخلیه عصبانیت، همسر را وادار به تلافی می کند. این از سویی است که تحقیقات نشان داده است، تخلیه عصبانیت بیش از آنکه ما را در بلند مدت آرام کند، نوعی آموزش پرخاشگری است. یعنی افراد یاد می گیرند در موقعیت های ناکامی و تنش زا پرخاشگری کنند، هرچند می توانند رفتار دیگری را از خود بروز دهند.
در واقع چیزی که باعث می شود، افراد به بروز پرخاشگری روی بیاورند، کاهش تنش عضلانی است. برای مثال وقتی عصبانی هستید، جریان خون در دست های شما، افزایش پیدا می کند در نتیجه، وقتی به بالش مشت می زنید، احساس کاهش تنش می کند، چون بازخورد مناسبی به تنش عضلانی داده اید اما مشکل شما در موضوع مورد نظر، حل نشده است.
سرکوب کردن
بسیاری از زوج ها عصبانیت را فرو می خورند و سرکوب می کنند. فرو خوردن عصبانیت هم اثراتی مخرب بر جسم و رابطه شما باقی می کذارد. در واقع این افراد نمی توانند به طور کامل پرخاشگری خود را سرکوب کنند، درنتیجه این پرخاشگری پنهان به طرق مختلف وارد روابط آنها می شود و اگر بشدت سرکوب گری اتفاق افتاده باشد امکان نشانه هایی از افسردگی و روان رنجوری وجود دارد.
برای کنار آمدن با عصبانیت مراحل زیر را با همسرتان طی کنید
1- از چه چیزی عصبانی شد؟
2- وقتی از تو عصبانی می شوم چه احساسی پیدا می کنم؟
3- وقتی از تو عصبانی می شوم چه کار می کنم؟
4- وقتی از یکدیگر عصبانی می شویم دوست دارم چه کار کنیم؟ یا واقعاً چه می خواهم؟
وقتی زن یا شوهر عصبانی است باید به عصبانیت رسیدگی شود. هر دو طرف باید عصبانیت را تصدیق کنند و بگویند چرا؟
باید ببینید دلیل عصبانیت، ترس، ناکامی، تضعیف عزت نفس یا جریحه دار شدن احساسات بوده است یا دلیل دیگری داشته است.
در مرحله بعد بایستی راه هایی که باعث حل مشکل می شود را بررسی و امتحان کنید.
در واقع در تمام مراحل احتیاج به جوی صادقانه برای بیان احساسات و نظرات دارید. تبادل احساسات، زن و شوهر را با هم صمیمی می کند و این صمیمیت به آنها جرات می دهد تا دلگیری ها و ترس های خود را که سرمنشاء عصبانیت شان هستند، بیان کنند.