دیروز بود
که از مسیر همت شرق به غرب و مدرس شمال به جنوب گذشتم
وجه تشابه این دو مسیر ترافیک شدید و آمبولانسی در وضعیت اضطراری و مردمی بی احساس بود
بله، همین دیروز خودم دیدم که جز اندکی راه را برای آمبولانس باز نمی کردند و بقیه
اعتنایی به صدای آمبولانس نداشتند و حاضر نبودند که از جایشان تکان بخورند...
و بعضی به هر زحمتی که بود در آن شلوغی خود را به آمبولانس رسانده و به آن میچسبیدند
شاید که به بهانه مریض داخل آن، آنها هم سریعتر به مقصد برسند.
آیا این است انسانیت؟!
که برای نجات جان هم وطنمان از چند متر جا نگذریم؟!!!
مگر نه اینکه همه ما می میریم؟ یا اینکه فکر می کنیم برای ما پیش نمی آید؟!!
چه نغز آمد بر من این پیام:
بنی آدم اعــدای یکـدیگرنـد که درزندگانی بد از بدترند
چو عضوی بدرد آورد روزگـار دگـر عضــو ها را چـکــار !؟
تو کز محنت دیگران بی غمی حقیقت که نامت نهند آدمی!
گله دارم من:
1. گله نخست من از آقایان رییس جمهور و شهردار قالیباف میباشد:
مگر نه اینکه ترافیک اتوبان ها معضلی چند ساله است؟ پس چرا اقدامی صورت نگرفته
و چرا خط ویزه ای برای این ماشین ها طراحی نشده؟
2.از مردم شهرم و شاید کشورم: که آیا این رسم انسانیت است و یا آیینی در دین عزیزمان اسلام
که از حق خود در مقابل دیگران نگذریم؟
و گله مشترکم اینست: که آیا ما فکر کرده ایم که برای خودمان و عزیزانمان از این قبیل مسائل پیش نمی آید؟
به امید ایرانی متمدن،مقتدر و پیشرفته.