RSS
|
عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین درد . عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار درد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد . عدس دو نوع است : 1)عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است . 2)عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد . |
|
| ترکیبات شیمیایی:
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد . مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است : انرژی 340 کالری پروتئین 25 گرم چربی 1 گرم مواد نشاسته ای 60 گرم کلسیم 80 میلی گرم فسفر 380 میلی گرم آهن 7 میلی گرم پتاسیم 8 میلی گرم ویتامین آ 600 واحد بین المللی ویتامین ب 1 0/4 میلی گرم ویتامین ب2 0/2 میلی گرم ویتامین ب 3 2 میلی گرم آرسنیک 1 میلی گرم |
|
| خواص داروئی:
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد . عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند . عدس دارای خواص زیر است 1)عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و مادران شیدره حتما باید از آن استفاده کنند . 2)عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند . 3)برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید . 4)برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید . 5)آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست. 6)پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است . 7)عدس را می توان بعنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است . 8)عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد . |
|
| طرز استفاده:
به مبحث نسخه پیچی گیاهان دارویی برای بیماری مورد نظر مراجعه نمایید |
|
| مضرات :
عدس با تمام مزایایی که درد نباید زیاد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند ثانیا قابض است و جریان خون را در رگها آهسته می کند . البته می توان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد . ضمنا عدس بعلت داشتن میکروپروتئین برای افرادیکه ناراحتی کلیه مخصوصا تقویت کلیه دارند زیانبخش است . |
