خود ارضایی
بنظر می رسد مردم براحتی و با رغبت در باره یکی از عادات ذاتی، Adaptive،
بشر؛ صرفنظر از قوم و نژاد و کیش و آئین او به صحبت نمی نشینند. این در
حالی است که مطالعات و آمار نشان می دهند تا 95 درصد از مردان و بیش از 90
درصد زنان بطور مرتّب به امر «خود ارضایی جنسی» می پردازند ولی بسیار عجیب
است که حتی در جوامع پیشرفته غربی و حتی بعد از انقلاب جنسی دهه 60
میلادی، هنوز هم این امر مخصوصاً برای زنان یک عمل ننگین و شرم آور قلمداد
میشود. «زیگموند فروید» روانکاو آلمانی نیز معتقد بود بازی زنان با
کلیتوریس، Clitoris، خویش یک عمل ماقبل بلوغ جنسی و ابلهانه است و محلِّ وقوع طبیعی و بالغانه سکس صرفاً واژن، Vagina، است.
حالا
یک سؤال دیگر؛ چرا در میان همه فرهنگها برای استمناءِ مردان انواع و اقسام
تابوها، که خود بهتر میدانید، به وفور یافت میشوند امّا نه به آن شدّت در
مورد خود ارضایی زنان. . . ؟!
اجازه بدهید در ابتدا به تعریف خود ارضایی بپردازیم؛
«تحریک آلت جنسی بمنظور خود ارضایی جنسی تا رسیدن به رضاء، Orgasm، را خود ارضایی می نامند.». واژه”Masturbation“
ریشه لاتین دارد و جالب است بدانید که از مصدری بمعنای ”خود-آلودگی“ مشتق
شده است !!! دیگر خود بخوانید حدیث مفصّل ز این مجمل . . . !
در
ایران، که بنظر من در حال عبور از یک تحوّل و یا بهتر بگویم انقلاب «جنسی
- فرهنگی» است؛ بعید می دانم کسی درباره خود ارضائی جنسی مطالبی اعمّ از
افسانه ای یا علمی بگوشش نرسیده و یا در کتب و مثلاً اینترنت نخوانده
باشد. ولی مشکل واقعی در اینجاست که آیا زنان و مخصوصاً دختران ایرانی
اینکار را با لذّت و اعتماد بنفس انجام می دهند و یا نه بعد از پایان لذت
آن، ناگهان احساس شرم، گناه و تنهائی آنها را بشدّت فرا گرفته و از خود و
عملشان منزجر می شوند؟! آیا آن را عملی شیطانی و کثیف می پندارند؟ آیا
معتقدند که خود ارضائی عوارض خطرناکی چون نازائی، کوری، صرع، رویش مو در
کف دستان و یا حتی مرگ را بدنبال دارد؟!
اگر
چنین است پس چرا ما زنان آنهم مکرراً به سراغ اینکار همچون یک «عادت» می
رویم؟ شاید هم هر سال به هنگام سال تحویل با خود و وجدان خویش عهد می
بندیم که این عادت زشت را بزودی ترک خواهیم کرد.
متاسفانه
با وجود تمام کشفیّات علمی و ثبت فواید خود ارضایی، هنوز جامعه،
منافقانه!، آن را عملی ننگین قلمداد نموده و گناه می شمارد که البته این
ریشه در فهم انسان از جهان و طبیعت خودش دارد. و رد پای آن، ریشه، را
بسادگی میتوان در میمهای فرهنگمان اعمّ از اعتقادات مذهبی، سنّتهای گرد و
خاک گرفته، عُرف و بطور کلی جوامع در حال رشد، منجمله ایران، مشاهده نمود.
ولی جالب است که در جوامع پیشرفته هم خود ارضایی مرد مقبولتر و قابل درک
تر و عادیتر از خود ارضایی توسط زن است. تو گوئی زنان سائق جنسی ندارند و
یا باید ادای راهبه ها را از خود درآورند. . . !!!
حرام شمردن، خیالبافی و اسطوره سازی در مورد خود ارضایی بیشمار است که در زیر صرفاً به چند نمونه آن اشاره می کنم:
? خود ارضایی نشانه ضعف یک فرد است،
? باعث از بین بردن لذت واقعی در آمیزش دو نفره مرد و زن می شود،
? فقط! مخصوص افراد تنها، زشت، غمگین و ناامید است،
? باعث نازائی، کوری، صرع و حتی مرگ نیز می گردد،
این امر مسلّم شده است که هیچ یک از اظهارات بالا درست نیستند . . . !
بگذارید
با یکدیگر خاطراتی مشترک را مرور کنیم؛ حتما در کودکی سعی در کشف و
شناسائی بدن خود کرده اید تا بدانید که مثلا از کجا شروع و به کجا ختم می
شوید و مطمئنا از این کار هم لذت برده اید. چنین جستجو گریها و
کنجکاویهایی کاملاً طبیعی که با ملامست اینجا و آنجای بدنمان معمولا به
خود ارضایی جنسی منجر می شده است. اما بسیاری از ماها و شاید به جرات بشود
گفت که همگی از این کار منع شده ایم و شاید کتک مفصّلی هم نوش جان کرده
ایم. بنابراین، از همان آغاز کودکی والدینمان ما را از این کار بازداشته
اند و همگی حرفهای گیج کننده و مزخرف زیادی راجع به آلت جنسی مان از آنها
شنیده و آموخته ایم؛ که فقط به فقط واجد یک پیام بوده اند و بس: ”آن منطقه
خاص ممنوع الملاقات است.“
منتهای
مراتب و برغم تمام این نواهی اجباری و حتی موانع؛ کودکان از انجام این عمل
دست بر نمی دارند. ولی این زور گفتنها و اعمال محدودیّتها تبعات بس مضرّ و
گاه غیر قابل علاجی برای نو جوانان در پی دارد که باعث اختلال در روابط
جنسی آنها در دوران بلوغ و پس از آن میشود. مثلاً پسران در خفا آنهم با
عجله و سرعت هر چه بیشتر به مالش آلت جنسی خود می پردازند که بعدها باعث
مشکلاتی نظیر انزال زودرس، Premature Ejaculation،
می شود و دختران نیز هیچگاه نمی پذیرند که ممکن است محتاج به خود ارضایی
خود باشند و این کار را یک عمل طبیعی قلمداد نمی کنند، چه برسد که به خود
ارضایی درکنار دوست و یا همسر خود بپردازند، و همه این تصورات غیر واقعی
بر روح و ذهن انسان اثرات منفی و مخرّبی بر جای می گذارد.
واقعیت خود ارضایی
خود
ارضایی نه تنها بی خطر و بلکه در عمل مفید است. این کار بسیار لذت بخش و
آرام کننده است و می تواند در حلِّ مشکلات لاینحل زناشوئی و یا هر گونه
اشکال جنسی دیگر مشکل گشا باشد. به نظر من رمز موفقیت هر رابطه، در خود
شناسی و خود یابی طرفین نهفته است و ایراد ما شاید این باشد که از شریک
خود توقّع داریم ما را کشف کند قبل از اینکه خود در این راه قدمی واقعاً
برداشته باشیم. خود ارضایی اصلاً یکنوع خودشناسی فعّال بدنی است ــ بهترین
و سالمترین وسیله برای احساس و درک بهینه ظرافتها و خواسته های بدن و
ذهنمان در حین آمیزش. اگر ما زنان ندانیم که چگونه، کی و با کدام حرکت به
اوج لذت خود، رضاء/ارگاسم، می رسیم؛ آنگاه چطور می توانیم از شریکمان توقع
داشته باشیم که ما را دریابد و با تحریک مناسب اندامهای مختلف بدن ما
شهوتمان را تبعاً ارضاء کند؟! هیچ کس با دانش به این مساله، که بدنش در
برابر تحریکات جنسی چگونه پاسخ می دهد، پا به دنیا نمی گذارد و این بنوعی
مسؤولیّت خود ما دختران و زنان است که با روش «تجربه و خطا» حسّاسیتهای
خویش را کشف و ضبط کنیم. در ضمن از آنجائی که هر فرد با دیگری متفاوت است،
تنها راه باقیمانده برای شناخت بدن شریکمان و چگونگی لذت دادن به آن،
یادگیری از خود اوست. پس طرفین یا طرفها موظّف به شناخت خود هستند تا
بتوانند یارشان را در آمیزش و همآغوشی با یکدیگر یاری دهند.
خود
ارضایی فقط مخصوص افراد تنها نیست و بسیار طبیعی است که دختران و زنان
درگیر در یک رابطه سالم و شاد، گهگاه این احساس را بکنند که قصد خود
ارضایی دارند. بسیاری از زوجین از این کار سر باز می زنند چون آن را خیانت
به یار خود میدانند و دچار عذاب وجدان می شوند. و چون خود ارضایی یک امر
غیر عادی تلقی می شود، در صورت کشف خود ارضایی توسط شریک، او خود را به
عدم کفایت در هنر عشقبازی محکوم می کند و می پندارد ــ این اوست که قادر
به لذت دهی به شریک اش نیست و سر خورده می شود. در صورتیکه بسیاری از دیدن
شریکشان در وضعیت خود ارضایی به وجد آمده، او را می ستایند و اتّفاقاً
بیشتر تحریک هم می شوند، چون به واقعیت خود ارضایی آگاهی دارند.
لینکهای مرتبط با موضوع:
نگاهی تاریخی به موضوع خودارضایی، از دکتربولاف Vern L. Bullough, PhD
سکسوآلیته: زنان و خودارضایی، از سایت شبنم فکر