باور اشتباه اول: مصرف موادمخدر به عنوان راه درمان برخی از بیماری ها که خیلی از افراد به محض شروع درد یا بروز عوارض بعضی از بیماری ها مانند دیابت، سرماخوردگی، پادرد، کمردرد، گوش درد، دل درد و نظایر آن دست به دامان مصرف موادمخدر می شوند. در رد این باور باید گفت موادمخدری که ابتدا بعنوان مسکن توسط اشخاص مصرف می شود در دراز مدت علاوه بر ایجاد وابستگی، باعث قطع یا تخفیف درد شده بیمار را از مراجعه به پزشک باز می دارد .
در نتیجه علت بروز درد و ناراحتی ناشناخته مانده و به محض قطع ماده مخدر درد با شدت بیشتری آغاز خواهد شد. مثال عینی در این مورد، صاحبخانه ای است که دزدگیری را در طبقه پایین منزلش نصب کرده و چندین بار عوامل مختلف باعث روشن شدن آن می شود تا حدی که حوصله او سر می رود و هنگامیکه سارقان به خانه اش وارد می شوند دزدگیر به صدا درمی آید. به تصور اینکه باز سیم هایش اتصالی کرده و خواب او را مختل ساخته، دزدگیر را خاموش می کند و می خوابد; اما صبح فردا با خانه خالی مواجه می شود در این صورت نمی تواند از دزدگیر هیچ ایرادی بگیرد و غفلت خود را به پای خرابی آن بیندازد چون دزدگیر به موقع اعلام خطر کرده ولی او به هشدارش بی توجهی کرده است. پس درد عضو آسیب دیده هم وقتی بوسیله موادمخدر موقتا آرام می شود نمی گذارد پیام درد به مغز برسد و فرد درمان اساسی ببیند. متاسفانه این قبیل افراد با شروع مجدد درد هم باز به موادمخدر روی می آورد و این بار مقدار مصرف آن را زیادتر می کند که این خود نیز آغاز مشکلی جدی تر به نام «اعتیاد» است. مرد از درد دندان به خود می پیچد، دوستش به او پیشنهاد می کند برای تسکین دردش بهتر است مقداری تریاک مصرف کند! ممکن است درد دندان یا سرماخوردگی بعد از مدتی فروکش کند اما فرد اگر موادمخدر را مصرف نکند بدنش به شدت واکنش شدیدتری نشان می دهد.
باور اشتباه دوم: مصرف تفننی یا گهگاه موادمخدر، اعتیادآور نیست. این باور غلط است زیرا فردی که روی سرسره به سختی خودش را نگه داشته و مواظب است سر نخورد نمی تواند مطمئن باشد که در نهایت خسته نمی شود و به پایین سقوط نمی کند. فراموش نکنیم که هیچ فرد معتادی در ابتدای مصرفش نمی دانسته روزی آلوده خواهد شد. باید گفت، مغز به موادمخدر واکنش نشان می دهد به گونه ای که فرد را مجبور می کند هر روز مقدار آن را بیشتر و فاصله های مصرف را کمتر کند. پس مصرف تفننی یعنی لغزش تدریجی به سمت اعتیاد.
باور اشتباه سوم: مصرف موادمخدر باعث بی خیالی، افزایش کارآیی و رفع خستگی می شود. این نیز یک باور غلط است زیرا اگر شما یک لامپ 6 ولت یا آرمیچر کوچک به برق مستقیم وصل کنید لامپ، نوری شدید داده و آرمیچر با شدت فراوانی خواهد چرخید امام چند لحظه بعد؟! متاسفانه هر دو خواهند سوخت. پس اگر چه مواد بصورت موقتی می توانند یک انرژی کاذب به فرد بدهند تا مدت طولانی تری کار کند، اما این روال تا کی ادامه خواهد داشت؟ یک ماه، یک سال و یا پس از مدتی کلا توان کار کردن را از فرد خواهد گرفت یا فردی که چک او برگشت خورده یا با همسرش دعوایش شده سریعا سراغ مواد می رود غافل از اینکه مواد فقط صورت مسئله را پاک می کند ولی آن را حل نمی کند.
باور اشتباه چهارم: مصرف موادمخدر باعث رفع اختلالات جنسی می شود. این باور غلط که متاسفانه اغلب توسط دوستان و اطرافیان فرد القا» می شود و در بین آقایان شیوع بالایی داشته یکی از دلایل مهم گرایش به موادمخدر در ایران می باشد که در توضیح آن باید گفت شاید مصرف مواد در کوتاه مدت این نتایج را به دنبال داشته باشد ولی قطعا در درازمدت نه تنها باعث افزایش توان جنسی نشده بلکه مشکلات متعددی را نیز در امر فرزند آوری موجب خواهد شد.
باور اشتباه پنجم: حشیش (بنگ،چرس) اعتیادآور نیست! این باور که بیشتر در بین جوانان و نوجوانان دیده می شود عامل مهم گرایش آنها به مصرف مشروب بویژه در مجالس عروسی و مصرف حشیش یا بنگ بصورت سیگار می باشد که در رد این باور باید گفت آسیب های ناشی از مصرف حشیش و مشروبات الکلی به مراتب از سایر موادمخدر بیشتر بوده و ترک آنها را نیز مشکل تر می کند.
باور اشتباه ششم: تریاک اگر اصل باشد اعتیادآور نیست. این عده بر این باورند که علت اعتیاد آنها تریاک های ناخالص امروزی است وگرنه تریاک اصل اعتیادآور نیست. این عقیده خنده آور نیز کاملا از نظر علمی رد می شود چرا که اعتیاد، تریاک خالص یا ناخالص نمی شناسد و هر دو وابستگی ایجاد می کنند.
باور اشتباه هفتم: پاکسازی بدن پس از ترک. عدهای از معتادان بعد از ترک اعتیاد به سراغ مصرف مشروب می روند و معتقدند که با خوردن مشروبات الکلی، بدنشان صاف شده! راحت تر می توانند ترک کنند که این نیز یک باور غلط است زیرا آتش را با آتش نمی توان خاموش کرد. موادمخدر، موادمخدر است حال چه تریاک، چه حشیش و چه مشروبات الکلی. اسامی را ما انتخاب می کنیم ولی مغز به همه آنها می گوید «موادمخدر.» پس این یعنی از چاله درآمدن و در چاه افتادن.
باور اشتباه هشتم: من بعد از ترک مواظب خودم هستم و اراده من مهم است و ربطی به نگه داشتن جنس در خانه و یا در ارتباط با دوستان و اقوام آلوده ندارد. متاسفانه این باور اشتباه بسیاری از معتادن را بعد از ترک دوباره به کام اعتیاد می کشاند . آنان باید بدانند نگه داشتن مواد در منزل، ارتباط دوستان و اقوام الوده ارتباطی با ساقی و ... می تواند ایجاد وسوسه کرده، عامل لغزش یا عود بیماری آنها گردد.
باور اشتباه نهم: عموی من که پنجاه سال دارد حدود 20 سال از عمرش را تریاک مصرف کرده ولی هیچ اتفاقی نیفتاده پس من هم می توانم مثل او باشم. این نیز یک باور غلط است زیرا اتفاق را باید متخصص تشخیص دهد که افتاده یا خیر .اما قطعا ایشان اگر مصرف نمی کرد عمر طولانی تری می کرد از طرفی خیلی از آسیب های روانی، عاطفی، اجتماعی و حتی جسمانی را ما نمی توانیم از ظاهر فرد تشخیص دهیم. چه بسا ایشان سالیان سال از این آسیب ها در رنج است ولی اظهار نکرده است تا مورد ملامت قرار نگیرد.
باور اشتباه دهم: مصرف مواردی مثل سیگار، ناس، انفیه و قلیان میوه ای ایرادی ندارد. در توضیح باید گفت ممکن است مصرف این مواد وابستگی ایجاد نکند اما کسی که آنها را مصرف می کند مطمئنا نامزدی اش را با موادمخدر اعلام می کند. بعبارتی کسی که قلیان میوه ای یا سیگار می کشد راحت تر می تواند تریاک هم بکشد.
باور اشتباه یازدهم: مصرف موادمخدر باعث افزایش تمرکز و یا افزایش توان یادگیری می شود. همانطور که قبلا اشاره شد ممکن است نتایج موفقی را شاهد باشیم ولی مطمئن باشید در دراز مدت نه تنها تمرکز ندارد بلکه باعث حواس پرتی و وابستگی نیز خواهد شد. پس بهتر است برای نیل به این هدف، از راهکارهای علمی و پزشکی استفاه نمایید.
باور اشتباه دوازدهم: ترک مواد بوسیله خود مواد. مثلا فردی که کریستال مصرف می کرده حالا تریاک را جایگزین می کند تا بتواند کریستال را ترک کند. این نیز باور غلطی است یعنی از چاله به چاه افتادن. در انتها باید متذکر شد اعتیاد یک بیماری مزمن، باهوش و پیشرونده است و برای مقابله با آن ابزار متعددی نیاز است که از آن جمله اند : دارو درمانی در کلینیک های معتبر، جلسات NA ، گروه درمانی ویژه آنها، رعایت کردن چراغ قرمزها و...