گفته شده است که ما از همان لحظه تولد شروع به مردن میکنیم. اما چه کسی مایل است با چنین ذهنیتی به زندگی ادامه دهد؟
بهرغم اینکه ما نمیتوانیم زمان را متوقف یا روند پیری را کند کنیم، اما قادر به یافتن عوامل غیرضروری در فرایند پیری و دوری از آنها هستیم. با آنکه ممکن است این مقاله سؤالات دیگری را برانگیزد، اما وظیفه هر یک از ما این است که آن ضرباهنگ پنهانی و تعادلی طبیعی را در اشرف مخلوقات بیابیم که ممکن است به ما اجازه دهد روند پیری را کندتر کنیم و زندگی پربار و رضایت بخشی را روی کره زمین داشته باشیم.
حتی امروزه در قرن بیست و یکم نیز هیچ نوع چشمه جوانی وجود ندارد و هنوز هم موفق نشدهایم که از طریق بررسیها و تحقیقات علمی نوین درک کنیم که چگونه بدن میتواند بهطور مستمر به بازسازی و ترمیم خود بپردازد. این امر ممکن است بهعنوان بازجوانسازی سلولی در نظر گرفته شود. وقتی شما به اینکه بدن انسان دارای تقریبا 100تریلیون سلول است، پیمیبرید، دیگر این فرایند بازسازی درونی یا فرایند جایگزینسازی طبیعت، یک معجزه کوچک تلقی نمیشود.
کیفیت غذا و آبی که ما میخوریم و مینوشیم عامل اصلی در حفظ سلامت بافت سلولی است. دومین و احتمالا مهمترین عامل، نقشی است که وراثت ژنتیک در فرایند پیری ایفا میکند.
آیا تاکنون توجه کردهاید که چگونه برخی از ما، حتی زمانی که داریم از نظر ظاهری پیر میشویم همچنان به زندگی علاقهمند هستیم و در سطح فردی که 10 یا 20 سال جوانتر است، ورزش میکنیم؟ آیا به این علت است که ژنهای خوبی را به ارث بردهایم؟ آیا به این علت است که همواره توصیههای کارشناسان را به کار بستهایم؟ یا اینکه علت آن ترکیبی از چند سبک زندگی است که مهمترین آنها حفظ شور و اشتیاق برای زندگی است؟ چقدر حفظ سلامتی، نشاط و روحیه صلحجو در کاهش روند پیری اهمیت دارد؟
در اینجا چند عامل شناخته شده معرفی میشود که میتواند روند پیری را کند کند:
تغذیه مناسب، غذاهای غنی از مواد مغذی، آب سالم و پاک، اجتناب از مسمومیت بدن، تمرینات ورزشی منظم، اجتناب از اضافه وزن، فراگیری مادامالعمر، ذهنیت صلحجو و مسالمتآمیز.