RSS
شاهتور افتخار میزبانیه شاهزاده ای را دارد به نام شاهزاده عبدالعزیز که باعث سرافرازی مردمان این روستا شده است.
امامزاده عبدالعزیز
در آغاز سر به آستان دوست نهاده و با استعانت از مقام و منزلت این امامزاده- حضرت عبدالعزیز بن موسی بن جعفر- به ذکر تاریخچه مختصری
از این مکان مقدس پرداخته و آنچه از زندگانی آن حضرت در کتب تاریخی موجود است را از زمان هجرت تا شهادت، به نگارش در آورده و در پایان ارادت خود را نسبت به این امامزاده و مقام والای اهل بیت ابراز می نمائیم.
تاریخچه: از تاریخ ساخت و قدمت این بنای مقدس جز اندکی مطلب چیزی در دست نیست و تنها سه طوقی موجود در گلدسته های امامزاده، 960 سال قدمت این مکان را نشان می دهد.
در دوره ی حکومت مأمون عباسی و قبل از شهادت امام رضا (علیه السلام)، گروهی از سادات بنی هاشم و برادران آن حضرت به فرماندهی حضرت شاهچراغ، برای دیدار آن حضرت به سوی طوس در حرکت بودند تا اینکه خبر این هجرت، به گوش سران حکومت عباسی رسید. آنها از بیم آنکه مبادا این دیدار اسباب از هم پاشیدن این حکومت را فراهم کند و باعث قدرت شیعه در آن دوره شود، دستور دادند با یک محاصره تمام آن ها را یک جا قتل عام کنند که حتی یکی از آنها هم به طوس نرسد. زمانی که درگیری به اوج خود رسید، خبر شهادت سردار سپاه شیعه -حضرت شاهچراغ- به گوش افراد گروه رسید که باعث از هم گسستن گروه شد و هرکدام از این سادات برای رسیدن به مقصد، راهی را در پیش گرفتند که در بین آنها یک نوجوان خوش سیما به نام علی اصغر بن موسی بن جعفر (عبدالعزیز بن موسی بن جعفر) که برادر امام رضا (علیه السلام) می باشد، وجود داشت که به یکی از مناطق شرق اصفهان ( شاتور) پناه برده و گروهی از مردم بی خبر آن زمان در این منطقه که شناخت زیادی نسبت به ائمه اطهار نداشتند و اگر هم داشتند شناختی نسبت به این نوجوان نداشتند، با افراد حکومت همکاری کرده و زمینه شهادت آن حضرت را فراهم کردند
منبع:کتاب تاریخ سلطانی تذکره نور الدین محمد بن حبیب ا... نسابه اصفهانی – و اهالی محترم روستا
مقتل آن حضرت، در محل مسجد جامع کنونی شاتور می باشد که عده ای از مردم آگاه و دوستدار اهل بیت آن زمان پیکر مقدس آن حضرت را بر روی تپه ای بزرگ به خاک سپردند که آن تپه در شمال غرب و در حدود 500 متری مسجد جامع قرار داشت. تا مدتها بر سر قبر این شاهزاده بارگاهی نبود که به نقل از پیشینیان این روستا بنای اولیه امامزاده به دست تاجر نابینایی بصورت بقعه ای کوچک به
این نشانه که در این محل، حرم شریفی وجود دارد ساخته شد. که چندین سال بعد در زمان حکومت سلجوقیان گسترش یافت و بعدها در زمان حکومت شاه عباس صفوی که اراده ای خاصی نسبت به آل محمد (صلوات الله علیهم) داشت، بنا را تکمیل کرد. و هم اینک به دست اهالی مؤمن و شهید پرور اسلام آباد رو به گسترش است. که در آن تغییرات چشمگیری به وجود آمده از جمله: ساختمان مهدیه، حجره های مختلف اطراف حرم، بازارچه های جنب امامزاده و سر در و مناره های با شکوه که از کمک های مردمی می باشد.
قابل ذکر است که این مکان مقدس در مناسبتهای خاص همچون ایام دهه ی فاطمیه، دهه های محرم و صفر و بالأخص در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی و 28 ماه صفر، پذیرای جمعیت چندین هزار نفری از عزاداران و زائرین می باشد.
