احادیث زیبا از امام جواد علیه السلام
1. صبر را بالش کن ، و فقر را در آغوش گیر ، و شهوات را به دور انداز ، و با هواى نفس مخالفت کن ، و بدان که در برابر دیده خدایى ، پس بنگر که چگونهاى. (تحف العقول ، ص 478)
2. سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد :
1 - اجتناب از عجله ،2 - مشورت کردن ،3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیرى.
(مسند الامام الجواد ، ص 247)
3. جان و دارایى ، از بخششهاى گواراى خداست و عاریه سپرده اوست ، تا آنجا که از آن بهرهمند شویم مایه خوشى و شادى است ، و آنچه همه ببرند اجر و ثواب است ، پس هر که جزعش بر صبرش غالب شود اجرش ضایع شده و پناه به خدا از آن. (تحف العقول ، ص 479)
4. کسى که در امرى حاضر باشد و آن را ناخوش دارد ، چون کسى است که غائب بوده . و هر که در امرى حاضر نباشد ولى بدان رضایت دهد ، مانند کسى است که خود در آن بوده. ( تحف العقول ، ص 479)
5. سه چیز است که بنده را به رضوان خدا مىرساند : 1 - زیادى استغفار ، 2 - نرمخویى ، 3 - صدقه بسیار دادن. (مسند الامام الجواد ، ص 247)
6. از همراهى و رفاقت با آدم شرور و بدجنس بپرهیز ، زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.
( مسند الامام الجواد ، ص 243)
7. پس انداختن توبه فریب خوردن است.
(تحف العقول ، ص 480)
8. همواره به تأخیر انداختن انجام کارها ، سرگردانى است.
(تحف العقول ، ص480)
9. با دلها به سوى خداوند متعال آهنگ نمودن ، رساتر از به زحمت انداختن
اعضا با اعمال است. (مسند الامام الجواد ، ص 244)
10. اصرار بر گناه آسودگى از مکر خداست ، " و از مکر خدا آسوده نباشد جز مردمى زیانکار ". (تحف العقول ، ص 480)
11. افزونى نعمت از طرف خدا بریده نمىشود ، مگر شکرگزارى از سوى بندگان بریده شود. (تحف العقول ، ص 480)
12. اظهار چیزى پیش از آنکه پایدار شود مایه تباهى آن است.
(تحف العقول ،ص 480)
13. مؤمن نیاز دارد به توفیقى از طرف خدا ، و به پندگویى از طرف خودش ، و به پذیرش از کسى که او را نصیحت کند. (تحف العقول ، ص 480)
14 . عالمان ، به سبب زیادى جاهلان ، غریباند.
(مسند الامام الجواد ، ص 247)
15. پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم هزار کلمه ( از علوم را ) به على علیه السلام آموخت که از هر کلمهاى هزار کلمه منشعب مىشد.
(مسند الامام الجواد ، ص 97)
16. رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم به فاطمه گفت : وقتى که من از دنیا رفتم به خاطر من صورت را نخراش ، و مو را پریشان منماى ، و واویلا نکن و بر من نوحه نخوان ، سپس فرمود : این همان معروفى است که خداوند عز و جل در کتابش فرموده : " و تو را در معروفى نافرمانى نکنند ".
(مسند الامام الجواد ، ص 101)
17. قائم ما همان مهدى است که در غیبتشان باید منتظرشان شوند ، و در ظهورشان اطاعتشان کنند . او سومى از پسران من است.
(مسند الامام الجواد ، ص 131)
18. ملاقات و زیارت برادران سبب گسترش و بارورى عقل است ، اگر چه کم و اندک باشد. (مسند الامام الجواد ، ص 242)
19. کسى که فرمان هواى نفس خویش برد ، آرزوى دشمنش را برآورد.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
10. اعتماد به خداوند بهاى هر چیز گرانبها و نردبان هر امر بلند مرتبهاى است. (مسند الامام الجواد ، ص 244)
21. چگونه ضایع مىشود کسى که خدا عهدهدار و سرپرست اوست ، چگونه فرار مىکند کسى که خدا جوینده اوست ، و کسى که توجهش به غیر خدا جلب گردد ، خداوند او را به همان شخص واگذار نماید.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
22. کسى که محل ورود را نشناسد ، از یافتن محل خروج درمانده گردد.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
23. اگر آرام حرکت کنید ، به مقصود دست یابید یا به آن نزدیک مىشوید.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
24. نعمتى که براى آن شکرگزارى نشود ، مانند گناهى است که آمرزیده نگردد. (مسند الامام الجواد ، ص 243)
25.کسى که سازش و مدارا با مردم را رها کند ، ناراحتى به او روى مىآورد. (مسند الامام الجواد ، ص 243)
26. کسى که بدون علم و دانش کار کند ، خراب کاریش بیشتر از اصلاحش خواهد شد. (مسند الامام الجواد ، ص 244)
27. چون قضاى الهى فرود آید ، عرصه بر آدمى تنگ آید.
(مسند الامام الجواد ،ص 244)
28. روزگار و گذشت زمان ، پرده از رازهاى نهفته برمىدارد.
(مسند الامام الجواد ، ص 245)
29. به مقدار ترس احتیاط کنید.
(مسند الامام الجواد ، ص 245)
30 . در ظاهر دوست خدا و در باطن دشمن او مباش.
(مسند الامام الجواد ، ص 245)
31. چهار چیز یارى دهنده انسان در کار است : سلامت ، بىنیازى ، دانش و توفیق. (مسند الامام الجواد ، ص 246)
32. کسى که آگاه به ظلم است و کسى که کمک کننده بر ظلم است و کسى که راضى به ظلم است ، هر سه شریکند.
(مسند الامام الجواد ، ص 247)
33. مرگ آدمى به سبب گناهان ، بیشتر است از مرگش به واسطه اجل ، و زندگى و ادامه حیاتش به سبب نیکوکارى ، بیشتر است از حیاتش به واسطه عمر طبیعى. (مسند الامام الجواد ، ص 248)
34. سه خصلت دوستى را جلب مىکند : انصاف ، همراهى و همدلى در هنگام سختى و ناملایمات ، پاک دلى و خیرخواهى نسبت به دیگران.
(مسند الامام الجواد ، ص 248)
1. صبر را بالش کن ، و فقر را در آغوش گیر ، و شهوات را به دور انداز ، و با هواى نفس مخالفت کن ، و بدان که در برابر دیده خدایى ، پس بنگر که چگونهاى. (تحف العقول ، ص 478)
2. سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد :
1 - اجتناب از عجله ،2 - مشورت کردن ،3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیرى.
(مسند الامام الجواد ، ص 247)
3. جان و دارایى ، از بخششهاى گواراى خداست و عاریه سپرده اوست ، تا آنجا که از آن بهرهمند شویم مایه خوشى و شادى است ، و آنچه همه ببرند اجر و ثواب است ، پس هر که جزعش بر صبرش غالب شود اجرش ضایع شده و پناه به خدا از آن. (تحف العقول ، ص 479)
4. کسى که در امرى حاضر باشد و آن را ناخوش دارد ، چون کسى است که غائب بوده . و هر که در امرى حاضر نباشد ولى بدان رضایت دهد ، مانند کسى است که خود در آن بوده. ( تحف العقول ، ص 479)
5. سه چیز است که بنده را به رضوان خدا مىرساند : 1 - زیادى استغفار ، 2 - نرمخویى ، 3 - صدقه بسیار دادن. (مسند الامام الجواد ، ص 247)
6. از همراهى و رفاقت با آدم شرور و بدجنس بپرهیز ، زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.
( مسند الامام الجواد ، ص 243)
7. پس انداختن توبه فریب خوردن است.
(تحف العقول ، ص 480)
8. همواره به تأخیر انداختن انجام کارها ، سرگردانى است.
(تحف العقول ، ص480)
9. با دلها به سوى خداوند متعال آهنگ نمودن ، رساتر از به زحمت انداختن
اعضا با اعمال است. (مسند الامام الجواد ، ص 244)
10. اصرار بر گناه آسودگى از مکر خداست ، " و از مکر خدا آسوده نباشد جز مردمى زیانکار ". (تحف العقول ، ص 480)
11. افزونى نعمت از طرف خدا بریده نمىشود ، مگر شکرگزارى از سوى بندگان بریده شود. (تحف العقول ، ص 480)
12. اظهار چیزى پیش از آنکه پایدار شود مایه تباهى آن است.
(تحف العقول ،ص 480)
13. مؤمن نیاز دارد به توفیقى از طرف خدا ، و به پندگویى از طرف خودش ، و به پذیرش از کسى که او را نصیحت کند. (تحف العقول ، ص 480)
14 . عالمان ، به سبب زیادى جاهلان ، غریباند.
(مسند الامام الجواد ، ص 247)
15. پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم هزار کلمه ( از علوم را ) به على علیه السلام آموخت که از هر کلمهاى هزار کلمه منشعب مىشد.
(مسند الامام الجواد ، ص 97)
16. رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم به فاطمه گفت : وقتى که من از دنیا رفتم به خاطر من صورت را نخراش ، و مو را پریشان منماى ، و واویلا نکن و بر من نوحه نخوان ، سپس فرمود : این همان معروفى است که خداوند عز و جل در کتابش فرموده : " و تو را در معروفى نافرمانى نکنند ".
(مسند الامام الجواد ، ص 101)
17. قائم ما همان مهدى است که در غیبتشان باید منتظرشان شوند ، و در ظهورشان اطاعتشان کنند . او سومى از پسران من است.
(مسند الامام الجواد ، ص 131)
18. ملاقات و زیارت برادران سبب گسترش و بارورى عقل است ، اگر چه کم و اندک باشد. (مسند الامام الجواد ، ص 242)
19. کسى که فرمان هواى نفس خویش برد ، آرزوى دشمنش را برآورد.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
10. اعتماد به خداوند بهاى هر چیز گرانبها و نردبان هر امر بلند مرتبهاى است. (مسند الامام الجواد ، ص 244)
21. چگونه ضایع مىشود کسى که خدا عهدهدار و سرپرست اوست ، چگونه فرار مىکند کسى که خدا جوینده اوست ، و کسى که توجهش به غیر خدا جلب گردد ، خداوند او را به همان شخص واگذار نماید.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
22. کسى که محل ورود را نشناسد ، از یافتن محل خروج درمانده گردد.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
23. اگر آرام حرکت کنید ، به مقصود دست یابید یا به آن نزدیک مىشوید.
(مسند الامام الجواد ، ص 243)
24. نعمتى که براى آن شکرگزارى نشود ، مانند گناهى است که آمرزیده نگردد. (مسند الامام الجواد ، ص 243)
25.کسى که سازش و مدارا با مردم را رها کند ، ناراحتى به او روى مىآورد. (مسند الامام الجواد ، ص 243)
26. کسى که بدون علم و دانش کار کند ، خراب کاریش بیشتر از اصلاحش خواهد شد. (مسند الامام الجواد ، ص 244)
27. چون قضاى الهى فرود آید ، عرصه بر آدمى تنگ آید.
(مسند الامام الجواد ،ص 244)
28. روزگار و گذشت زمان ، پرده از رازهاى نهفته برمىدارد.
(مسند الامام الجواد ، ص 245)
29. به مقدار ترس احتیاط کنید.
(مسند الامام الجواد ، ص 245)
30 . در ظاهر دوست خدا و در باطن دشمن او مباش.
(مسند الامام الجواد ، ص 245)
31. چهار چیز یارى دهنده انسان در کار است : سلامت ، بىنیازى ، دانش و توفیق. (مسند الامام الجواد ، ص 246)
32. کسى که آگاه به ظلم است و کسى که کمک کننده بر ظلم است و کسى که راضى به ظلم است ، هر سه شریکند.
(مسند الامام الجواد ، ص 247)
33. مرگ آدمى به سبب گناهان ، بیشتر است از مرگش به واسطه اجل ، و زندگى و ادامه حیاتش به سبب نیکوکارى ، بیشتر است از حیاتش به واسطه عمر طبیعى. (مسند الامام الجواد ، ص 248)
34. سه خصلت دوستى را جلب مىکند : انصاف ، همراهى و همدلى در هنگام سختى و ناملایمات ، پاک دلى و خیرخواهى نسبت به دیگران.
(مسند الامام الجواد ، ص 248)