چگونگی ایجاد قوانین امتیازدهی
اولین قوانین امتیازدهی فدراسیون جهانی ژیمناستیک در سال 1949 بوجود آمد، قبل از جنگ جهانی دوم استانداردهای داوری محدود به چند بیانیه کلی در مورد اصول تکنیکی بود. برخی قوانین برای کسر امتیازات و قوانینی دیگر هم بصورت محدودی بوسیله، کمیته، فنی قبل از هر مسابقه مشخص می شد. به این ترتیب هر داور برنامه ژیمناست را برا اساس چیزهایی که در کشور خود یاد گرفته و تمرین کرده بود ارزیابی می کرد. طبیعتاً این منجر به تفاوتهای آشکاری در امتیازدهی و همچنین اشتباه در یادآوری می شد............
- یک ساعت قبل از آغاز مسابقات در محل انجام رقابتها حضور داشته باشند.
- به خوبی آمادگی انجام وظایف خود را داشته باشند.
- با لباس مناسب در مسابقات حاضر شوند. ترجیح داده می*شود که داوران از شلوار خاکستری و کت آبی تیره و پیراهن و کراواتی با رنگ روشن استفاده کنند.........
اولین قوانین امتیازدهی فدراسیون جهانی ژیمناستیک در سال 1949 بوجود آمد، قبل از جنگ جهانی دوم استانداردهای داوری محدود به چند بیانیه کلی در مورد اصول تکنیکی بود. برخی قوانین برای کسر امتیازات و قوانینی دیگر هم بصورت محدودی بوسیله، کمیته، فنی قبل از هر مسابقه مشخص می شد. به این ترتیب هر داور برنامه ژیمناست را برا اساس چیزهایی که در کشور خود یاد گرفته و تمرین کرده بود ارزیابی می کرد. طبیعتاً این منجر به تفاوتهای آشکاری در امتیازدهی و همچنین اشتباه در یادآوری می شد.
رشد طوفانی ژیمناستیک هنری در دوره بعد از جنگ و درک بهتر تکنیک از راه تعلیم نیاز به ایجاد قوانینی متحد و قابل قبول برای همه را مشهود کرده باعث اصلی این تصمیم*گیری بیش ازهمه چیز مسابقاتی که اولین المپیک بعد از جنگ که در سال 1948 در لندن برگزار شده بود.در آنجا اختلافات بین امتیازاتی که داوران مختلف داده بودند، چنان زیاد بود که داوری دقیق امکان*پذیر نبود. این موضوع در میان گروههای ژیمناستیک و نشریات انتقادات زیادی پیش آورد که باعث شد کمیته فنی تصمیم به ایجاد رهنمودهای کاملاً* مشخصی برای ارزیابی برنامه ژیمناستیک قبل از مسابقات جهانی 1960 باسل بکند.
این کار کمیته توانست از قوانینی که قبلاً در بعضی کشورها بطور مجزا به اجرا گذاشته می*شوند، استفاده کند.
درسال 1949 اولین سری قوانین تحت عنوان «قوانین امتیازدهی» بیرون آمد. این قوانین از 12 صفحه چاپی تشکیل می*شد و اجازه مجزا کردن ارزیابی را به 3 فاکتور مجزا می*داد:
مشکلی حرکت، ترکیبات و اجرا ولی در این رهنمودها اشاره*ای خاص به محتویات مشکلی حرکات دلخواه نمی*کرد.به پیشنهاد نماینده فرانسه در TC کلائد- لاپ لوو پی*یر هنتگس (لوکزامبورگ) سازمان داوران به ترتیبی ایجاد شد که برای هر وسیله 4 داور زیر نظر یک سرداور قرار گرفته و امتیاز نهایی با احتساب معدل دوامتیاز وسط تشکیل شد. این شیوه برای مدت زیادی خود را ثابت کرده بود و باید نگه داشته می*شد.
این قوانین مرتباً قبل از هر دوره مسابقات مهم اصلاح شد.بعدها حرکات C, B, A و ارزیابی معرفی شد.
در سمپوزیوم مادرید در سال 1973 اولین بار امتیازات به 3 دسته تقسیم شدند:
شکل ترکیبات و اجرا با امتیازات 4/3، 6/1، 4/4 که جمع آن 4/9 امتیاز شد و 2/0 امتیاز برای ریسک،ابتکار و هنرمندی و مهارت بود.
تصمیمات مهمی در کنگره های شصت و ششم و هفتم FIG در سئول (1988) و فرنکفورت (1990) گرفته شد، منجر به تغییراتی در قوانین شد.
این تغییرات شامل استفاده از 6 داور برای هر وسیله در مسابقات رسمی FIG بود.
سمپوزیوم مخصوصی که MTC در سپتامبر 1993 در لوگانو (سوییس) برگزار کرد منجر به بحث هایی داغ و ضد و نقیض شد.
در میان آنها مهمترین آنها به شرح ذیل است:
1- معرفی هیئت داوران الف و ب
2- حفظ عدد 10 به عنوان حداکثر امتیاز بود
حذف حرکات اجباری بعد از المپیک 1996 که در شصت و نهمین کنگره FIG در ژنو در ماه می 1994 تصویب شد.
با حذف حرکات اجباری نیازهای ویژه نقش مهمتری را بعهده گرفته*اند.
از نقطه نظر تاریخ قوانین سال 1997 جایگاه مخصوصی دارد زیرا دیگر شامل قوانین حرکات اجباری قسمتی از ژیمناستیک را برای 100 سال تشکیل می*داد نمی*شود. اما دلیل دیگری هم وجود دارد و آن این است که ترکیب جدیدی از داوران بصورت هیئت*های الف و ب بوجود آمد. تعداد داواران که برای هر وسیله 4 نفر بود به شش نفر در سال 1993 افزایش پیدا کرده بود. ایجاد هیئتهای الف و ب که از سال 1997 اجباری خواهد بود بزرگترین تغییر سازمانی داوران در 50 سال اخیر بوده است.
جدولهای مشکلی مرور و اصلاح شد و تغییرات بزرگ مسئولانه*ای فقط در پرش خرک داده شد.
بدین صورت که به هر پرش امتیاز جداگانه*ای داده شد و این امتیازات میان 5 گروه جدید پرش تقسیم شد.
حقوق و وظایف کلی داوران
1- داوران باید با ورزش ژیمناستیک رابطه نزدیک داشته و بطور مداوم معلومات علمی خود را در این زمینه توسعه دهند. پیش نیازهای اساسی برای فعالیت آنها به شرح ذیل است:
· داشتن معلومات عالی از مقررات امتیاز گذاری
· داشتن معلومات عالی از مقررات فنی FIG
پیش نیازهای داوری مسابقات رسمی FIG به شرح ذیل است:
· دارا بودن گواهینامه معتبر عضویت در FIG
· اثبات موفقیت در فعالیتهای داوری در مسابقات بین المللی و ملی.
· نشان دادن کارآیی در مورد ارائه کاربرد ماهرانه و صحیح در جریان مسابقات .
2- تمام اعضای هئیت داوران موظفند:
- درکلیه جلسات برنامه*ریزی اجلاس داورارن (برای قضاوت در یک مسابقات خاص) شرکت جویند.
- یک ساعت قبل از آغاز مسابقات در محل انجام رقابتها حضور داشته باشند.
- به خوبی آمادگی انجام وظایف خود را داشته باشند.
- با لباس مناسب در مسابقات حاضر شوند. ترجیح داده می*شود که داوران از شلوار خاکستری و کت آبی تیره و پیراهن و کراواتی با رنگ روشن استفاده کنند.
3- در خلال مسابقات از داوران درخواست می*شود:
- صندلی که به او اختصاص داده*اند ترک نکند.
- با افراد دیگری تماس نداشته باشند.
-با مربیان، ژیمناستها و داروان دیگر وارد بحث و گفتگو نشود.
حقوق و وظایف داوران
1-داوران بر اساس واجد شرایط بودنشان که از روی نتایج امتحانات در هیئت داوران الف A و یا ب B انجام وظیفه خواهند کرد. آنها موظفند حرکات هر برنامه را به نحوی صحیح و سریع طبق این قوانین امتیازگذاری ثبت و ارزیابی کنند.
2- داوران هیئت الف مسئولیت ثبت و ارزیابی اصول زیر را به عهده دارند:
- سختی حرکت
- نیازهای ویژه
- پاداش
3- داروان هیئت ب B مسئولیت ارزیابی ارائه حرکت بر اساس اصول فنی، موقعیتی (positoional) و زیبایی را به عهده دارند.
عوامل ارزیابی
1- برنامه های حرکت زمینی، خرک حلقه، دار حلقه، پارالل و بارفیکس براساس ترکیبات امتیازی ذیل محاسبه می*شود.این ترکیبات برای هیئت*های الف و ب تقسیم شده*اند:
هیئت باولین قوانین امتیازدهی فدراسیون جهانی ژیمناستیک در سال 1949 بوجود آمد، قبل از جنگ جهانی دوم استانداردهای داوری محدود به چند بیانیه کلی در مورد اصول تکنیکی بود. برخی قوانین برای کسر امتیازات و قوانینی دیگر هم بصورت محدودی بوسیله، کمیته، فنی قبل از هر مسابقه مشخص می شد. به این ترتیب هر داور برنامه ژیمناست را برا اساس چیزهایی که در کشور خود یاد گرفته و تمرین کرده بود ارزیابی می کرد. طبیعتاً این منجر به تفاوتهای آشکاری در امتیازدهی و همچنین اشتباه در یادآوری می شد............
- یک ساعت قبل از آغاز مسابقات در محل انجام رقابتها حضور داشته باشند.
- به خوبی آمادگی انجام وظایف خود را داشته باشند.
- با لباس مناسب در مسابقات حاضر شوند. ترجیح داده می*شود که داوران از شلوار خاکستری و کت آبی تیره و پیراهن و کراواتی با رنگ روشن استفاده کنند.........
5- خطاهای فنی و خطاهای فرم به 4 گروه زیر تقسیم می شوند:
- خطاهای کوچک 1/0 امتیاز
- خطاهای متوسط 2/0 امتیاز
- خطاهای بزرگ 3/0 امتیاز
- افتادن 5/0 امتیاز
اولین قوانین امتیازدهی فدراسیون جهانی ژیمناستیک در سال 1949 بوجود آمد، قبل از جنگ جهانی دوم استانداردهای داوری محدود به چند بیانیه کلی در مورد اصول تکنیکی بود. برخی قوانین برای کسر امتیازات و قوانینی دیگر هم بصورت محدودی بوسیله، کمیته، فنی قبل از هر مسابقه مشخص می شد. به این ترتیب هر داور برنامه ژیمناست را برا اساس چیزهایی که در کشور خود یاد گرفته و تمرین کرده بود ارزیابی می کرد. طبیعتاً این منجر به تفاوتهای آشکاری در امتیازدهی و همچنین اشتباه در یادآوری می شد.
رشد طوفانی ژیمناستیک هنری در دوره بعد از جنگ و درک بهتر تکنیک از راه تعلیم نیاز به ایجاد قوانینی متحد و قابل قبول برای همه را مشهود کرده باعث اصلی این تصمیم*گیری بیش ازهمه چیز مسابقاتی که اولین المپیک بعد از جنگ که در سال 1948 در لندن برگزار شده بود.در آنجا اختلافات بین امتیازاتی که داوران مختلف داده بودند، چنان زیاد بود که داوری دقیق امکان*پذیر نبود. این موضوع در میان گروههای ژیمناستیک و نشریات انتقادات زیادی پیش آورد که باعث شد کمیته فنی تصمیم به ایجاد رهنمودهای کاملاً* مشخصی برای ارزیابی برنامه ژیمناستیک قبل از مسابقات جهانی 1960 باسل بکند.
این کار کمیته توانست از قوانینی که قبلاً در بعضی کشورها بطور مجزا به اجرا گذاشته می*شوند، استفاده کند.
درسال 1949 اولین سری قوانین تحت عنوان «قوانین امتیازدهی» بیرون آمد. این قوانین از 12 صفحه چاپی تشکیل می*شد و اجازه مجزا کردن ارزیابی را به 3 فاکتور مجزا می*داد:
مشکلی حرکت، ترکیبات و اجرا ولی در این رهنمودها اشاره*ای خاص به محتویات مشکلی حرکات دلخواه نمی*کرد.به پیشنهاد نماینده فرانسه در TC کلائد- لاپ لوو پی*یر هنتگس (لوکزامبورگ) سازمان داوران به ترتیبی ایجاد شد که برای هر وسیله 4 داور زیر نظر یک سرداور قرار گرفته و امتیاز نهایی با احتساب معدل دوامتیاز وسط تشکیل شد. این شیوه برای مدت زیادی خود را ثابت کرده بود و باید نگه داشته می*شد.
این قوانین مرتباً قبل از هر دوره مسابقات مهم اصلاح شد.بعدها حرکات C, B, A و ارزیابی معرفی شد.
در سمپوزیوم مادرید در سال 1973 اولین بار امتیازات به 3 دسته تقسیم شدند:
شکل ترکیبات و اجرا با امتیازات 4/3، 6/1، 4/4 که جمع آن 4/9 امتیاز شد و 2/0 امتیاز برای ریسک،ابتکار و هنرمندی و مهارت بود.
تصمیمات مهمی در کنگره های شصت و ششم و هفتم FIG در سئول (1988) و فرنکفورت (1990) گرفته شد، منجر به تغییراتی در قوانین شد.
این تغییرات شامل استفاده از 6 داور برای هر وسیله در مسابقات رسمی FIG بود.
سمپوزیوم مخصوصی که MTC در سپتامبر 1993 در لوگانو (سوییس) برگزار کرد منجر به بحث هایی داغ و ضد و نقیض شد.
در میان آنها مهمترین آنها به شرح ذیل است:
1- معرفی هیئت داوران الف و ب
2- حفظ عدد 10 به عنوان حداکثر امتیاز بود
حذف حرکات اجباری بعد از المپیک 1996 که در شصت و نهمین کنگره FIG در ژنو در ماه می 1994 تصویب شد.
با حذف حرکات اجباری نیازهای ویژه نقش مهمتری را بعهده گرفته*اند.
از نقطه نظر تاریخ قوانین سال 1997 جایگاه مخصوصی دارد زیرا دیگر شامل قوانین حرکات اجباری قسمتی از ژیمناستیک را برای 100 سال تشکیل می*داد نمی*شود. اما دلیل دیگری هم وجود دارد و آن این است که ترکیب جدیدی از داوران بصورت هیئت*های الف و ب بوجود آمد. تعداد داواران که برای هر وسیله 4 نفر بود به شش نفر در سال 1993 افزایش پیدا کرده بود. ایجاد هیئتهای الف و ب که از سال 1997 اجباری خواهد بود بزرگترین تغییر سازمانی داوران در 50 سال اخیر بوده است.
جدولهای مشکلی مرور و اصلاح شد و تغییرات بزرگ مسئولانه*ای فقط در پرش خرک داده شد.
بدین صورت که به هر پرش امتیاز جداگانه*ای داده شد و این امتیازات میان 5 گروه جدید پرش تقسیم شد.
حقوق و وظایف کلی داوران
1- داوران باید با ورزش ژیمناستیک رابطه نزدیک داشته و بطور مداوم معلومات علمی خود را در این زمینه توسعه دهند. پیش نیازهای اساسی برای فعالیت آنها به شرح ذیل است:
· داشتن معلومات عالی از مقررات امتیاز گذاری
· داشتن معلومات عالی از مقررات فنی FIG
پیش نیازهای داوری مسابقات رسمی FIG به شرح ذیل است:
· دارا بودن گواهینامه معتبر عضویت در FIG
· اثبات موفقیت در فعالیتهای داوری در مسابقات بین المللی و ملی.
· نشان دادن کارآیی در مورد ارائه کاربرد ماهرانه و صحیح در جریان مسابقات .
2- تمام اعضای هئیت داوران موظفند:
- درکلیه جلسات برنامه*ریزی اجلاس داورارن (برای قضاوت در یک مسابقات خاص) شرکت جویند.
- یک ساعت قبل از آغاز مسابقات در محل انجام رقابتها حضور داشته باشند.
- به خوبی آمادگی انجام وظایف خود را داشته باشند.
- با لباس مناسب در مسابقات حاضر شوند. ترجیح داده می*شود که داوران از شلوار خاکستری و کت آبی تیره و پیراهن و کراواتی با رنگ روشن استفاده کنند.
3- در خلال مسابقات از داوران درخواست می*شود:
- صندلی که به او اختصاص داده*اند ترک نکند.
- با افراد دیگری تماس نداشته باشند.
-با مربیان، ژیمناستها و داروان دیگر وارد بحث و گفتگو نشود.
حقوق و وظایف داوران
1-داوران بر اساس واجد شرایط بودنشان که از روی نتایج امتحانات در هیئت داوران الف A و یا ب B انجام وظیفه خواهند کرد. آنها موظفند حرکات هر برنامه را به نحوی صحیح و سریع طبق این قوانین امتیازگذاری ثبت و ارزیابی کنند.
2- داوران هیئت الف مسئولیت ثبت و ارزیابی اصول زیر را به عهده دارند:
- سختی حرکت
- نیازهای ویژه
- پاداش
3- داروان هیئت ب B مسئولیت ارزیابی ارائه حرکت بر اساس اصول فنی، موقعیتی (positoional) و زیبایی را به عهده دارند.
عوامل ارزیابی
1- برنامه های حرکت زمینی، خرک حلقه، دار حلقه، پارالل و بارفیکس براساس ترکیبات امتیازی ذیل محاسبه می*شود.این ترکیبات برای هیئت*های الف و ب تقسیم شده*اند:
هیئت الف
اجرای برنامه (تکنیک و پوزیسیون) 00/5 امتیاز
8/2 امتیاز
سختی برنامه
B1
B2
6/0 امتیاز
نیازهای ضروری
B1. B2. B3. B4
B5 B6
6/1 امتیاز
پاداش
خطاهای عادی
خطاهای تکنیکی
00/5 امتیاز
2- در پرش خرک هیئت ب اجرای فنی و فرم صحیح را ارزیابی می*کند.ازآنجایی که امتیاز پایه خرک از قبل از اجرا نشان داده شده، TA به تنهایی عنوان هئیت الف قضاوت خواهد کرد.
بند 14
نیازهای سختی برنامه
1- برنامه*های حرکات زمینی، خرک حلقه، دارحلقه، پار الل وبارفیکس احتیاج به ارزش
Aبند 14
نیازهای سختی برنامه
1- برنامه*های حرکات زمینی، خرک حلقه، دارحلقه، پار الل وبارفیکس احتیاج به ارزش
B
C
4
3
3
0.1 ارزش امتیازی
0.3
0.5
5- خطاهای فنی و خطاهای فرم به 4 گروه زیر تقسیم می*شوند:
- خطاهای کوچک 1/0 امتیاز
- خطاهای متوسط 2/0 امتیاز
- خطاهای بزرگ 3/0 امتیاز
- افتادن 5/0 امتیاز
6- خطاهای بالا به شرح ذیل می*باشند:
- خطاهای کوچک- اجرای تقریباً بدون اشتباه، اشتباه جزئی تخطی جزئی ازاجرای صحیح و یا وضعیت آخر.
- خطاهای متوسط- تخطی مشخص از اجرای بدون اشتباه و یا وضعیت آخر.
- خطاهای بزرگ- تخطی شدید از اجرای بدون اشتباه و یا وضعیت آخر.
- افتادن- افتان از و یا روی وسیله.
7- اگر ژیمناست برنامه*اش دراثر افتادن قطع شود و یا از وسیله جدا شود، میتوانددر عرض 30 ثانیه ادامه پیدا کند و حرکتی که باعث افتادن او از و یا روی وسیله شده را می*توان تکرار کرد.